________________
दवे गुणको मुष कर लेवे । मिथ्यातकी वधोतरी थाय ते पुरुष कारणीक थाय । महा दोष निपजे । ते कारण जाणवा जोगहे पणि परुपवा जोग नथी । जिम दुधको दुध जाणे विषको विष जाणे । पिण विष संयुक्त दुधको प्रसंसे तो विषमिसर दुधको अजाण भाले लोक पीवे तो मरे । तिम मिथ्यादृष्टीमें कोइ गुण होए ते पिण जीवको संसार समुद्र तारी न सकें । किस वास्ते मिथ्यादृष्ट बलवंत हे गुण हे ते अल्प हे । जिम
ओषधतो गुण करनेवाली हे पिण विचे तीरनी अणी हे । एक सल रुंदेतो' अनेक सल प्रगट होए तिस वास्ते मिथ्यातको तीर काढी क्रिया रुप ओषधी लगावे तो जीव मोक्षका आराधिक होए । तथा अंतरगत सल छतें रोगी साजा होए नही । ओषधीआ विरथी' जावें । तिम समकित विना क्रीया सुफल न होइ । इम जाणीने आप आपणे कल्प मुजब देव गुरु धर्मनी द्रव भाव सेवा करनी जोगहे । पिण जूठे कदागरेमे पडना जोग नथी । देवगुरु धर्म आदरवा जोग हे । कुदेव कुगुरु कुधर्म छांडणा जोग हे । एह बात तो सर्व मती इमज कहे हे । पिण कहिण मात्र देव गुरु धर्म हे । सेवण करे हे कुदेव कुगुरु । कुधर्म की पुष्टी घणे जीव कर रहे हे । तीना जीवा के कुछ बस नही । मिथ्यात मोहनी के उदे तिना जीवाकी सुध बुध जाती रही है । जिम विभवचारनी स्त्री भरतार की नाम मात्र कहावे हे । पर पुरुष संघाते रमे हे । तिम घणे जीव जैनी नाम धरावे हे । मिथ्यात मे रमे हे ।
तथा जिम मद्यपान करो जीवकी विपरीत मती होइ जाती है । तिम हुंडाअवसरपणी १ पंचमकाल २ भसमीग्रह ३ संसतमिथ्यात्व ४ भरतखेत्रमे कीसनपखी जीवाकी घणी उत्पती ५ ए पांचमिलिने कीनी घात । पिण भवथीति परीपाक होए तथा धर्म पावणेका काल आया होए तथा पुन्यानुबंधी पुन्यका उदा होवे तो जीव को साचे देव गुरु धर्म की सरधा आवे । सरधा पावणी तो सदा दोहली हे । पिण इस कालमे तो अति दोहली हे । गुरु तथा सरधावंत जीव कोइ विरला हे | मतकदागरी जीव घणे हे । पिण कोइ जीव केवली परुप्या धर्म पावे तो एकांत निषेध नथी । पावे तो पावे पिण दुर्लभ दीसें हे । एह दुष्ट काल हैं । गुरु संजोग मिलणा दोहलाहे । कोइ पुन जोग मिले तो कुछ निषेध नथी ।
१ मिटावे । २ निकम्मी ।
मोहपत्ती चर्चा *
५०
