________________
૧૯૧૨]
શ્રી પર્યુષણ પૂર્ણાહૂતિ
[૨૮૩
કૃત્ય આચરે; દાન, શીલ, તપ, અને ભાવરૂપ ધર્મ સેવ; હમેશ ન બને તે પંચમી, અષ્ટમી, ચતુર્દશી આદિ પર્વ તિથિએ પવિત્ર ધર્મ આદરે; તેમ પણ ન બને તે વરસમાં આવતાં છ મુખ્ય અષ્ટાબ્લિકમાં, (અઠવાડિયામાં કાર્તિક સુદ, ફાલ્ગણ સુદ, ચૈત્ર સુદ, આષાડ સુદ અને અશ્વિન સુદના દરેકના બીજા અઠવાડિયાં એમ એ પાંચ અઠવાડિયાં અને છઠું પર્યુષણનું અઠવાડિયું.) તો ધર્મ વિશેષે કરી આરાધે; અને તેમ પણ ન બને તે છેવટ પર્યુષણ પર્વ તે અવશ્ય આરાધો; એ પર્યપણું પર્વદિવસો પરમ કલ્યાણકારી છે, હે ભવ્ય ! જે જીવ જેટલું સુકૃત્ય જેવા ભાવથી કરે, તે જીવને તેટલું ફળ તે ભાવ અનુસાર પ્રાપ્ત થશે. આમ વિચારી મહદ્ ફળ પામવા તમે સત્વર સભાવપૂર્વક પ્રબળ પુરૂષાર્થ કરે.
હે ભવ્યો ! વરસના ૩૬૫ દિવસ સંસારની માયિક પ્રપંચ જાળમાં તમે રાચા-માચા રહો છે, તે આડે તમને સસુખનું ભાન નથી; તે સસુખને રસ અનુભવવા કંઈ નહિતો પર્યુષણના આઠ દિવસ તે તમે એ જંજાળથી નિવૃત્તિ લે. એ આઠ દિવસમાં ઈકિયેના નિગ્રહપૂર્વક સશાસ્ત્રના શ્રવણ, મનન, નિદિધ્યાસન કરે; સ્વાધ્યાય કરે; યથાશક્તિ પણ ચઢતા અને ઉજવળ ભાવવડે તપ-વ્રત આદરો; સીલ સે, રાગ દ્વેષ મંદ કરે; પરમાત્મા પુરૂષોનાં ચરિત્ર • શ્રવણ કરો; તેઓનાં ગુણગાન કરે; પુરૂષોની સેવા–ભક્તિ કરે; જ્ઞાન-જ્ઞાનિયાનાં ભક્તિ–બહ
માન કરો; પરમકલ્યાણકારી વીતરાગમુદ્રાની પૂજા-ભક્તિ કરે; વીતરાગ શાસનના પ્રભાવ અર્થે વિવેક અને સર્ભાવપૂર્વક મહોત્સવ કરો; સ્વધર્મવાત્સલ્ય કરે; અને અભયદાન આપી અભયપદ પામ; દુઃખી ઉપર અનુકંપા અણ; યથાશક્તિ પણ નિરાશી ભાવે દાન કરે; વરસ દિવસ પર્યત થએલા દેશનું પ્રતિક્રમણ કરે; એ દેષોને પાછા વળી જેઈ જાઓ; પશ્ચાત્તાપ પૂર્વક તેની ક્ષમા ચાહ; ફરી તે દે ન થાય એવી સપ્રેમ પ્રાર્થના કરે; છવમાત્ર પ્રતિને વૈરવિધિ સરળભાવે, નિષ્કપટપણે, શુદ્ધ અંતઃકરણપૂર્વક, નમ્રપણે ક્ષમાવો; જીવમાત્ર પ્રતિ મૈત્રીભાવ ચિંત, આથી હે ભવ્ય ! તમારાં અનેક આવરણો, અંતરાયો ટળશે, ઓછાં થશે, નિર્જરશે, તમને સસુખનું ભાન થશે. માટે તમે જે તમારા આત્માનું શ્રેય ઈચ્છતા હો, તમે જન્મમરણરૂપ સંસારનાં દુઃખથી છુટવાના કામી છે, તે તમે આ પર્વના આઠ દિવસ તે નિવૃત્તિ લઈ પૂર્વોક્ત રીતે સમ્યક પ્રકારે આરાધે.”
આવા પ્રકારે સર્વ જીવને સમદષ્ટિથી જેનારા નિષ્કારણ કરૂણાવાન દેવાધિદેવ શ્રી મહાવીર ભગવાન ભવ્ય જીવોનાં હિત અર્થે શ્રી પર્યુષણ પર્વની આરાધનાનો ઉપદેશ કરતા હવા.
ચાલુ વરસમાં એ માંગલિક પર્વ વિશેષ પૂર્ણ થવા આવ્યાં છે. આ પૂર્ણાહુતિ એ નિમિત્તે દેવાય છે. ભવ્ય છે વિવેકપૂર્વક સમ્યક પ્રકારે એ પર્વ આરાધી પરમ કલ્યાણ પામે છે.
જેઓના વરસના બધા દિવસે અવતપણે, વિષય કષાવમાં, હિંસાદિ પ્રવૃત્તિમાં, અને મન, વચન, કાયાના માઠા યુગમાં વ્યતીત થતા હશે તેના કરતાં જૈનેએ પિતાને આવા વિષયકષાયની મંદતા રૂપ, વૈરાગ્યહેતુક મનોનિગ્રહકારક, ધર્મ સાધનના કલ્યાણકારી પર્વ દિવસે
