Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका. सू. ५ धारिणीदेवीवर्णनम् शरीरा-लक्षणतः स्वरूपतश्च परिपूर्णपञ्चेन्द्रिय शरीरवती, लक्षणव्यञ्जनगुणोपरांता धनजीवितादि शुभरेखाप्रशस्तमशतिलाद्युपेता 'मानोन्मानप्रमाणसुजातसर्वाङ्गसुन्दराङ्गी =मानोन्मानप्रमाणैः शोभनाङ्गी, शशिसौम्याकाराचन्द्रवदाहादकस्वरूपा, कान्तानिर्मलदीप्तिमती, प्रियदर्शना=मेमजनक-दर्शनवती, सुरूपा रमणीयरूपा, करत. लपरिमितत्रिवलिवलितमध्या=मुष्टिग्राह्यरेखात्रययुक्तमध्यभागा, कौमुदी रजनीकरविमलप्रतिपूर्णसौम्यवदना-शारदचन्द्रसमाननिर्मलपरिपूर्णसौम्यानना, कुण्डलोल्लि. खितगण्डलेखा-चलत्कुण्डलयुगलसंघर्पणपरिमृष्ट कपोलस्थितकस्तूरिकादि रेवा. वती, श्रृङ्गारागारचारुवेषा-घोडशश्रृङ्गारसुशोभितसुन्दरवेपवती, संगतगत. सुकुमार थे। लक्षण और स्वरूप से युक्त थी।-धन की सूचक तथा आयुष्य आदि की मुचक शुभरेखाओं से तथा प्रशस्त मशा तिल आदि चिह्नों से वह संपन्न थी। मान उन्मान तथा प्रमाण युक्त थी। चन्द्रमा के समान वह रानी राजा के मनको सन्तुष्ट करती थी। उसके शरीर की कांति निर्मल थी। उसका दर्शन हृदय में प्रेमोत्पादक था। रूप उसका रमणीय था। मुष्टि गुह्य उसका मध्यभाग तीन रेखा संपन्न था। मुख शरत्कालीन चन्द्रमाके जैसा सौम्य तथा निर्मल था। कपोल मंडल कुंडलों की रगड से सदा विराजित था। कपोलपाली पर जो वह कस्तूरिका आदि की रेग्वा लगाती थी वह इन कुंडलों की रगड से पूछ जाती थी इस से कपोलों पर और अधिक लावण्य की रूपरेखा झलकने लगती थी इस से वह विशेष रूप में आकर्षक बन जाती थी। सदा वह सोलह श्रृंगारों को धारण किये हुए रहती थी इससे उसका वेष और સવિશેષ કોમળ હતા. તે બધા લક્ષણોથી પૂર્ણ અને સ્વરૂપવતી હતી. ધન આયુષ્ય વગેરેને સૂચવનારી શુભરેખાઓવડે તેમજ ઉત્તમ મશા તલ વિગેરે ચિન્હો વડે તે સંપન્ન હતી. તે માન, ઉન્માન તેમજ પ્રમાણુ યુક્ત હતી. તેના શરીરની કાંતિ નર્મળ હતી. તેનું દર્શન હૃદયમાં પ્રેમ પ્રકટાવનારું હતું. તેનું રૂપ રમણીય હતું. મુઠ્ઠીમાં માય તેટલો ત્રણ રેખાવાળે તેને કટિ ભાગ (ડ) હતું. તેનું મુખ શરસ્કાલીન ચન્દ્ર જેવું સૌમ્ય તેમજ નિર્મળ હતું. કપિલ મંડલ કુંડલોની અથડામણ વડે હમેશાં શોભતા હતાં, કપિલ ઉપર તે કસ્તુરી વગેરેની રેખાઓ બનાવતી તે કુડલોની અથડામણથી લુછાઈ જતી હતી, તેથી કપિલ ઉપર વધારે લાવણ્યની રૂપરેખા પ્રકાશતી હતી, એથી તે વધુ આકર્ષનારી થઈ જતી હતી તે હમેશ સોળ શણગારે (ગરેણાઓ) પહેરીને રહેતી હતી, તેથી તેને વેશ (૩૫) અત્યાધિક સુંદર લાગતો હતો. સુંદર ગતિથી હસવાથી, બોલચાલથી, આંખોની
