Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
ज्ञाताधर्म कथासूत्रे
"
'कंतारमत्तेवा' कान्तारमक्तं वा, कान्तारं = निर्जनवनं तत्रागतजनार्थ पाचितं "वद्दलियामत्ते" वर्दलिका=वृष्टिः, तन्निमित्तं याचकार्थ निष्पादितं, गिलाण भत्ते बा' ग्लानभक्तं ग्लानार्थ निष्पादितं मूलभोयणे वा' मलभोजनं वा मूलानि= कसेरुकादीनि तेषां भोजनं वा, 'कंदभोयणे का' कन्दभोजनं वाकन्दाः सुरणादयः तेषां भोजनं, 'फल भोगणे वा' फलभोजनं वा, फलानि= आवादीनि तेषां भोजनं, वीयमायणे वा' वीजभोजनं वा=बीजानि = शाल्योदीनि तेषां भोजनं, 'हरियभोगणे वा हरितमं जनं वा = हरितानि = इक्षुप्रभृ तीनि तेषां भोजनम् एतत्सर्वं सचित्तं सदोषं 'भोतए वा' भोक्तुं वा 'पायए अकल्प्य है । कान्तार भक्त - अटवी के लिये जो भक्त किया जाता है वह साधु के लिये आहारार्थ लेना दोषावह है । वलिका भक्त-ष्टि का ( वर्षात ) निमित्त लेकर याचक जनों के लिये बनाया गया आहार साधु का कल्पित नहीं है । ग्लानभक्त — रोगी के लिये बनाया गया आहार साधु के लिये लेना योग्य नहीं है, मूल भोजन कसेरूकादि (विशेष) का भोजन भी साधु को लेना दोपप्रद है । केन्द भोजन सुरण आदि सचित्त कन्दों या भोजन करना साधु के लिये वर्जित है, इसी तरह शाल्य आदि सचित वीजों का आहार, इक्षुरस आदि सचित्त हरे पदार्थों का आहार तथा आम्र आदि सचित्त फलों का आहार भी साधु के लिये लेना वर्जित बतलाया गया है। कारण ये सब मूल आदि पदार्थ सचिन होने हैं। सचित वस्तु का आहार साधु अवस्था में लिया नहीं जाता
। इस लिये साधु इन्हें न तो आहार में काम ले सकता है और न उनके रस को भी पी सकता है यही बात " भोत्तए पायए "
३६४
इन पदों તે પણ સાધુને માટે અકલ્પય છે. કાન્તારભકત-અટવી (જંગલ) મા લઈ જવા માટે તૈયાર કરેલા આહાર પણ સાધુના માટે સ્વીકારવા રાષયુકત છે વલિકાભકતવર્ષાના નિમિત્તે યાચકાને માટે ખતાવવામાં આવેલે આહાર પણ સાધુને માટે કલ્પિત નથી. ગ્લાનભકત ખીમાર માણસને માટે બનાવવામાં આવેલેા આહાર પશુ સાધુને માટે સ્વીકાર્યું ન હોવા જોઇએ. મૂળ ભેાજન કસેરુક (કં વિશેષ) વગે૨ેના આહાર પણ સાધુને માટે દેષરૂપ ગણાય છે. કન્દ્વભાજન-ટૂ છુ વગેરે સચિત્ત કન્દના આહાર પશુ સાધુના માટે વર્જ્ય બનાય છે આ પ્રમાણે જ શાલ્ય વગેરે સચિત્ત ખીોન આહા શેરડી વગેરે સચિત્ત લીલા પદાર્થોને આહાર તેમ જ આમ્ર વગેરે સચિત્ત ફળાને આહાર સ્વીકારવા સાધુને માટે નિષિદ્ધ માનવામાં આવ્યા છે. કેમકે આ બધા મૂળ વગેરે પદાર્થો સચિત્ત હાય છે. સચિત્ત વસ્તુઓના આહાર સાધુ અન સ્થામા સ્વીકાર્ય ગણાતા નથી એટલા માટે સાધુ આવા પદાર્થાને આહાર રૂપમાં स्वारी न शुठे अते खेभना रसनुं धान पासुन श्री शडे मेवात 'भोए पायर'
