________________
બાજુ સૈનિકો ખડા હતા. આ સુંદર દશ્યને તેઓ નેત્રો વિકાસીને જોઈ રહ્યા હતા.
જ્યાં સ્થળ ત્યાં જળ ! કેવો ચમત્કાર ! જય હો ભરતદેવનો !” ચારે તરફથી જયનાદની વર્ષા થઈ.
ભરતદેવ ગજ પરથી ઊતરીને ત્યાં આવીને ઊભા રહ્યા. એમણે થોડી વાર આ જળલીલા નિહાળી ને તરત નાની ચર્મનૌકા લઈ એમાં તરતી મૂકી. નૌકા પાણીના પૂરના વેગમાં ચકરડીભમરડી ફરી રહી.
તરત જ ભરતદેવે છલાંગ મારી – એક ઘડીમાં ચર્મનૌકા પર ! અરે, પણ સ્વામી આમ મોત સાથે શા માટે ખેલે ? – દરેક સ્થળેથી હાહાકાર ઊઠ્યો.
પણ એ હાહાકારને ચીરતો ભરતદેવનો સ્વર આવ્યો : “એ આવે સેનાપતિ સુષેણ! ચાલો, સામે જઈએ ! જઈને એનું સ્વાગત કરીએ !”
કાંઠા પરની ચર્મનૌકાઓ ટપોટપ જળમાં ઊતરવા લાગી. બધા જાણતા હતા કે ભરતદેવનો સ્વભાવ સ્વામીભક્ત સેવકોના સન્માન માટે પાગલ બની જવાનો હતો. એ વેળા કોઈના રોક્યા એ રોકાતા નહીં ; અને જીવસટોસટના સાહસને બાળકના ખેલ સમજતા !
પણ સૈનિકો તરત જ ચર્મનૌકાઓ પર કૂદ્યા. થોડી વારમાં આ જળસૈન્યને લઈને ભરતદેવ સિંધુ-સાગરમાં પ્રવેશ્યા.
જળનો રાક્ષસ પ્રચંડ મોજાં ઉછાળી આ નૌકાઓને ગળી જવા પ્રયત્ન કરતો હતો. પણ મરજીવાઓનો આ સંઘ તો અજબ હિંમતથી એની છાતી પર હસતો-ખેલતો આગળ વધતો હતો. જેમાં જોખમ નહિ, એ કાર્યની શી મજા ?
આમ, ભરતદેવ મંત્રીરાજને પાછળ મૂકીને સુષેણના સ્વાગતે સિંધુની છાતી પર આરોહણ કરી રહ્યા.
પ્લેચ્છ કુલ પર વિજય ૧૦૯
Jain Education International
· For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
