________________
બદલે એ યુદ્ધ-શાંતિની સાધના લઈને બેઠી છે. એણે કહ્યું હતું કે ઇંદ્રિયબળ નકામું છે, હું તો એવા અતીન્દ્રિય બળને પ્રાપ્ત કરવા માગું છું, જે શત્રુને મિત્ર બનાવે.'
‘મેં એ રત્નની ખૂબ ખ્યાતિ સાંભળી છે. મારી સેના તો એક અવાજે એ માટે તૈયાર છે. તેઓ કહેતા હતા કે સુભદ્રાદેવીનું બળ-સામર્થ્ય અપૂર્વ છે. નમિરાજ-વિનમિરાજ કરતાં પણ એને પહોંચવું મુશ્કેલ છે. એ તો જેમ હવા તણખલાને ઉડાડીને દૂર ફેંકી દે તેમ સામાન્ય સેનાને ફેંકી દે એવી છે. એટલે આપની આવી અમૂલ્ય પ્રેમ-ભેટ હું ન સ્વીકારું તો કદાચ મારી સેના પણ મને ન સ્વીકારે. આપની આ સર્વોત્તમ ભેટ પ્રાપ્ત થવા બદલ હું મારી જાતને ધન્ય માનું છું.'
નમિરાજે પાછળ નજર ફેરવી તો દૂરથી સુભદ્રાદેવી મંદ મંદ ગતિએ ચાલી આવતી હતી...જાણે ઉષા પૃથ્વી પર રમવા આવી રહી હતી.
હતોત્સાહી વાતાવરણમાં આ રમણીરત્ન પ્રકાશનાં કિરણ પ્રગટાવ્યાં. હજારો નેત્રો એ રૂપરાશિને નીરખી રહ્યાં. રે, આવું રૂપ તો નજર ભરીને ક્યારેય નીરખ્યું નથી. પૃથ્વીનાં ફૂલ આટલાં સુંદર કદી જોયાં નથી–આ તો દેવપુષ્પ !
ભરતદેવનાં નેત્રોમાં પ્રથમ દૃષ્ટિએ જ એ રૂપમાધુરી વસી ગઈ. વિનમિરાજે પોતાની પુત્રીનો હાથ ભરતદેવના હાથમાં સોંપતાં કહ્યું : “ભરતદેવ ! આજની આનંદઘડીનું શ્રેય મારી પુત્રીને જ ઘટે છે. એણે જ આ તલવારો મ્યાન કરાવી છે, અને સંહાર થંભાવ્યો છે. આપણું યુદ્ધ શરૂ થયું ત્યારથી એણે ખાવુંપીવું સાવ અલ્પ કરી નાખ્યું હતું. એ તો આખો દિવસ શાન્તિનું જ ચિંતન કર્યા કરતી હતી. એનો સ્વીકાર કરો !'
‘હું એ દેવીના સુંદર દેહમાં મારી વિજયશ્રી સાકાર થયેલી નિહાળું છું. દૂર રહ્યું જેણે ઇચ્છિત સાધી દીધું. એ સમીપ રહીને શું શું સાધ્ય નહિ કરે ? હું મન, વચન ને કાયાથી એનો સ્વીકાર કરું છું . જલ-મીન જેવી અમારી પ્રીતિ * દિગમ્બર આસ્નાયમાં સુભદ્રાદેવી નમિરાજની બહેન છે; અને ભરતદેવની
માતુલદુહિતા – મામાની દીકરી છે. દક્ષિણમાં મામાની દીકરી પર ભાણેજનો પહેલો હક હોય છે.
અતીન્દ્રિય બળ ૧૯૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
