________________
१३८
૮
૫
૬
૯
૧૦
जत्थ हिरन्नसुवन्नं, हत्थेण पराणगंपि नो छिप्पे ।
૩ ૪ ૧૪ ૧ ૧૨ ૧૧ ૧૩. कारणसमप्पियंपि हु, गोयम गच्छं तयं भणियं ॥५०॥
यत्र हिरण्यसुवर्णं, हस्तेन परकीयमपि नो स्पृशेत् । कारणसमर्पिमपि हि, गौतम ! गच्छ: स भणितः ॥५०॥
અર્થ : જે ગચ્છમાં મુનિયો કારણથી આપ્યા છતાં પણ પારકા એવા હિરણ્ય અને સુવર્ણને હસ્તસ્પર્શ પણ કરતા નથી, તેવા ગચ્છને ગચ્છ કહાો છે.
पुढविदगअगणिमारुअ-वणस्सइ तहतसाणविविहाणं ।
૫ ૬ ૯ ૮ ૧૦ ૭ ૧૧ ૧૨ मरणंतेवि न पीडा, कीरइ मणसा तयं गच्छं ॥५॥ पृथ्व्युदकाऽग्निमारुत, वनस्पतीनां तथा त्रसाणां विविघानाम् । मरणान्तेऽपि न पीडा, क्रियते मनसा स गच्छः ॥५१॥
मर्थ : पृथ्वी, पाणी, मन, वायु, वनस्पति मने विविध પ્રકારના ત્રસ જીવોને જેઓ મરણાંતે પણ મનવડે કરીને પણ પીડા કરતા નથી, એવા ગચ્છને ગચ્છ કહેવો.
