________________
ગજબની ગુણાનુભૂતિ
3
ગીરની ગરવી ધરતી છે. ચોમેર અનેક નેસડાં વસેલાં છે. એમાં આહીરોના આશરે પાલન-પોષણ પામતું પશુધન અભરે ઊભરાય છે. આ ધરતી પર દેવાળંદ ચારણનો વસવાટ છે. એના દુહા-છપ્પા-કવિતામાં નવેનવ કાવ્યરસ વહેતા હોવાથી ગીર પ્રદેશમાં એની ભારે નામનાકામના ફેલાયેલી છે. આવા ચારણ-કવિના માથે એક દહાડો વિમાસણની મોટી વાદળી વરસી પડી.
દેવાનંદે પોતાના દીકરાની સગાઈ કરી, ત્યારે એને સ્વપ્રેય એવો ખ્યાલ ન હતો કે, લગન ટાણે જ કોઈ વિમાસણ ઊભી થશે. નહિ તો એ વિચાર કરીને જ સગાઈ-સંબંધ બાંધત. પણ સગાઈ થઈ ગઈ હોવાથી હવે તો લગન-ટાણું હેમખેમ પતાવ્યે જ છૂટકો હતો. વિમાસણ એ વાતની ઊભી થઈ હતી કે, વેવાઈએ ગઢવીને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહેવડાવ્યું હતું કે, ગઢવી ! જાન લઈને આવો, ત્યારે પાંચ તોલા સોનાના દરદાગીના લેતા આવશો, તો તમારુંય સારું લાગશે અને અમારુંય સારું લાગશે. આપણા બંનેનું ગૌરવ વધે, માટે પહેલેથી જ આ વાત જણાવી રહ્યો છું. વચ્ચે સમય ઓછો છે, એ વાત સાચી, પણ ગઢવી ! તમારો જે માનમરતબો છે, એ જોતાં તો આટલી સમયાવિધ બહુ લાંબી ગણાય.
લગ્નના મુહૂર્ત આડે જ્યારે પાંચ સાત દિવસ જ બાકી રહ્યા, ત્યારે આવેલા આ સમાચારને એક વિમાસણના રૂપમાં ચારણ દેવાનંદે સાંભળ્યા સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૧
૨૫