________________
મળે, ને એથી ભારતભ્રમણનો મનોરથ સુગમતા-સફળતાથી પાર પડે.
ગૂર્જર ગાયકોના એ પરિવારે રાજસભામાં પ્રવેશની અનુમતિ માંગતાં સંગીતકારના પ્રવેશ પરની પાબંદીની ચોખવટ કરવામાં આવી, પણ એને બહુ મહત્ત્વ આપ્યા વિના ઇનામ મળવાની આશાથી એ પરિવારે માંગણી ચાલુ જ રાખતાં અંતે ગૂર્જર-ગાયકોને પ્રવેશ મળ્યો, વડનગરના એ ગાયકોને તો કળાનું વરદાન હતું. એથી અકબર સંતોષાઈને પ્રસન્ન બની જાય, એવો સ્વર અને સૂચનો જલસો ઊજવાઈ ગયો. તાનસેનથી ઊતરતું ગાવા પર પ્રતિબંધ હતો, જ્યારે આ ગાયકો તો તાનસેનની સમકક્ષ ગણી શકાય, એવી કળા દર્શાવવામાં સફળ થયા હતા, એથી ઇનામની આશા-સૃષ્ટિમાં તેઓ રાચી રહ્યા હતા, ત્યાં જ અણધાર્યો મોતનો સંદેશો સાંભળવાનો વારો આવ્યો.
તાનસેનના કાને જ્યાં ગૂર્જર ગાયકોનો ગીતધ્વનિ અથડાયો, ત્યાં જ એનો પિત્તો ફાટ્યો કે, ફતવાને ફાડી નાખીને આ રીતે ગાવાની વિઠ્ઠાઈ કરનારાનાં નામઠામ પણ મારે જાણવાં નથી. ગાનારો ગમે તે નાતજાત કે દેશપ્રદેશ ધરાવનારો હોય, પણ મારા માટે તો એ શત્રુ જ ગણાય. શત્રુને તો ઊગતા પૂર્વે જ ડામી દેવો જોઈએ, એના બદલે આ તો ઊગીને ઉદયની દિશાનો ઊર્ધ્વયાત્રી બન્યો ગણાય. આની ઉપેક્ષા તો કઈ રીતે થઈ શકે ?
આટલો પુણ્યપ્રકોપ ઠાલવીને તાનસેને જ્યાં તલવાર ઉગામી, ત્યાં જ તાનસેનનો ઇશારો સમજી જઈને એના સેવકોએ એ જ તલવારથી ગૂર્જર ગાયકનું ધડમાથું અલગ કરી નાખ્યું. વડીલ-ગાયકની હત્યાના આ આઘાતને જીરવી ન શકનારો એ પરિવાર ભયથી ફફડી ઊઠીને જીવ બચાવવા આમતેમ નાસભાગ કરતા વેરણછેરણ બની ગયો. ગાયકના પુત્રનું નામ હતું બૈજુ ! પિતૃહત્યાનો બદલો લેવાની ધૂન પર સવાર થઈને બૈજુ પાગલ જેવો બનીને રઝળી-રખડી રહ્યો. પિતૃહત્યાના આઘાતે એના દિલદિમાગમાં એવી વેપિપાસા જગાવી દીધી હતી કે, ૩૮ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૧
0