________________
વાતોનો રંગ બરાબર જામ્યો હતો, એટલામાં જ દૂર દૂર કોઈ પર્ણકુટિ પર નજર જતાં અને ત્યાં કોઈ સંન્યાસીનો વસવાટ હોવાની સંભાવના સો ટકા જણાતાં જામ વિભાએ એ પર્ણકુટિ તરફ જવાની ઇચ્છા વ્યક્ત કરી. વજીર એમની તરફેણમાં હતા. ત્યારે કર્નલે થોડીક નારાજગી એમ કહીને વ્યક્ત કરી કે, ત્યાં રહેનારા અલગારી કોઈ સાધુ-બાવા પાસેથી આપણને શું મળવાનું હતું? માટે નાહકનો સમય બગાડવાનો શો અર્થ!
જામ વિભાજી અને વજીરે જ્યારે એવી સંભાવના-શક્યતા વ્યક્ત કરી કે, આ તો ભારતની બહુરત્ના વસુંધરા છે. માટે ચીંથરે વીંટું રત્ન
ક્યારે ક્યાંકથી જડી આવે, એ ન કહી શકાય. એથી સમયને સાચવવાની ધૂનમાં ક્યાંક અમૂલ્ય તકને ગુમાવ્યાનો અફસોસ ન કરવો પડે, એ માટે થોડોક સમય બગાડીને પણ પર્ણકુટિની મુલાકાત લેવી જ જોઈએ.
શંકા-કુશંકા-સંભાવનાની મનોદશા પૂર્વક જામ વિભાજી આદિ ત્રણેએ પર્ણકુટિ તરફ પગલાં બઢાવ્યાં. આસપાસ જે સાદગી અને આડંબર રહિત વાતાવરણ જોવા મળી રહ્યું હતું. એથી કોઈને એ સંભવિત જણાતું ન હતું કે, ચીંથરે વીંટું રતન પર્ણકુટિમાંથી હાથવગું બની જાય. પરંતુ પર્ણકુટિમાં પ્રવેશતાંની સાથે જ ચમત્કાર જેવો જે એક ચમકારો જોવા મળ્યો, એથી ત્રણે જણા વિસ્મિત બની ગયા. જામ વિભાજી આદિ ત્રણે સાદા વેશમાં જ હતા, વળી પહેલી વખત જ એમને યોગીનું દર્શન થયું હતું, પરંતુ યોગીએ જ્યારે નામ સાથે ત્રણેને આવકાર આપ્યો, ત્યારે સૌથી વધુ વિસ્મિત બની જઈને વજીરે વાર્તાલાપનો પ્રારંભ કર્યો :
“યોગીજી પ્રથમ વખત જ આપનું દર્શન મળી રહ્યું છે, છતાં આપે નામ-ઠામ આદિ જે માહિતી દર્શાવી, એથી એવું અનુમાન થાય છે કે, આપ અગમ-નિગમના જ્ઞાતા હો, એમાં શંકાને જરાય સ્થાન જ નથી. માટે આપની આગળ તો રાજવીની આપવીતી જણાવવાની જરૂર ન જ હોય. છતાં એટલું કહેવાની લાલચ રોકી શકતો નથી કે, રાજવી બહારથી
૧૦૪ જી સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૧