________________
સમયદ્રથી આચાય
૭
જાણી જોઈને જવુ હાય એને કાણુ રોકી શકે? પણ તમે કાઈ એવુ
કરશે! નહીં ’”.
એક ખીજો પ્રસ`ગ ઃ
વિ. સં. ૨૦૦૯ના કારતક સુદિ ખીજ ( ભાઈબીજ )ના સે આચાર્ય મહારાજના ૮૩મા જન્મસિ નિમિત્તે ભાયખલામાં સમારેહુ રાખવામાં આવ્યા હતા, અને એ માટે વિશાળ મંડપ બાંધવામાં આવ્યા હતા.
મંડપમાં આચાર્ય મહારાજનુ પ્રવચન ચાલતું હતું અને મડપના એક ઈંડા આગમાં સપડાઈ ગયા. વહેમ ગયા કે આ કામ વિરોધીઆનુ હેવુ જોઈએ; એમના સિવાય આવુ કામ બીજું કાણું કરે? વાત આચાર્ય મહારાજના કાને આવી. એમણે કહ્યું : “ મહાનુભાવે, જાણ્યા વગર કાઈના ઉપર આવું દોષારોપણ કરવું. ઊંચ નથી. આ વિાળીના દિવસે છે, એટલે કાઈ બાળકે ફટાકડા ફાડચો હોય અને એથી આગ લાગી હેાય, એવું પણ બને ’.
વાત ત્યાંથી જ અટકી ગઈ.
આ જ અરસામાં આચાર્ય મહારાજ ચોપાટીમાં બિરાજતા હતા અને એક ભાઈએ વિરાધનાં હેન્ડખિલેા બહાર પડચાની વાત કરી.
આચાર્યશ્રીએ એમને સમજાવ્યું : “ ભાઈ, જેની પાસે જે ચીજ હાય તે એ આપે. મારી બધા નવજીવાના, આગેવાના, વિચાર અને ખીજા લેાકાને એ જ ભલામણ છે કે અદેખાઈવાળા લોકોએ પ્રગટ કરેલી સાચા-ખોટા આક્ષેપોવાળી પત્રિકાઓ તમારા જોવામાં આવે તેાપણુ તમે શાંત રહેજો, મૂંગા રહેવાથી બધાં કામ સફળ થાય છે. એ બાપડા આપણાં પાપને ધુએ છે. અને હું તા એમની પણ સારી વાતને સ્વીકાર કરીશ. તમારે ઉશ્કેરાઈ જવુ' ન જોઈએ. આપણે કાઈની સાથે કાઈ પણ બાબતમાં વાદવિવાદમાં પડવાનું નથી અને એ હેન્ડબલાના જવાબમાં કાઈ હેન્ડખીલ પ્રગટ કરવું ન જોઈએ. ’
વાત કરનારા સમજી ગયા.
વિ. સં. ૧૯૮૫ની વાત છે. ત્યારે આચાર્ય મહારાજનું ચામાસુ મુંબઈમાં હતું. જનતા એમના નિર્મળ વ્યક્તિત્વ અને હૃદયસ્પશી વાણીથી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
