________________
સવારે અને સાંજે બેઉ સમય પતિ જમવા બેસે ત્યારે બધી સામગ્રી સાથે સોયો પણ અચૂક મૂકે.
પચાસ વર્ષ લગ્નજીવનને પૂર્ણ થયાં. એટલા સમયમાં એકપણ વાર સોયાનો ઉપયોગ થયો નથી અને છતાં પત્નીને પૂછવાનું મન નથી થતું કે રોજ બન્ને સમય સોયાને મૂકવાની, લૂછવાની, આ બધી કડાકૂટ શા માટે ?
પતિએ પૂછ્યું : સોયો મૂકવાની આ કડાકૂટ શા માટે એવો પ્રશ્ન તને નથી થતો ? પત્ની કહે છે : કડાકૂટ શાની ? તમે કહો તે કરવામાં તો આનંદ જ આવે ને !
:
પત્નીને પ્રશ્ન પણ નથી થતો કે શા માટે પતિ આ મુકાવે છે ? પતિએ ખુલાસો કર્યો ઃ ભાતનો એકપણ દાણો નીચે પડી જાય તો સોયા વડે એને લઈ પાણીના વાડકામાં ડબોડી શુદ્ધ કરી એ દાણો ખાઈ લેવો એ આશયથી સોયો મૂકવાનું કહેલું.
પતિને પચાસ વર્ષમાં એકપણ વાર સોયાનો ઉપયોગ ન કરવાનું થયું એ બહુ મોટી ઘટના ન હતી. પણ પચાસ વર્ષ સુધી આ રીતે સોયો મૂક્યા કરવો અને એ સંબંધી મનમાં પ્રશ્ન પણ ન થવો એ કંઈ નાનીસૂની ઘટના ન હતી.
સમર્પણ હોય છે ત્યાં પ્રશ્નો ઢળી પડે છે. ત્યાં હોય છે માત્ર સ્વીકાર.
ભક્ત પરમાત્માની બાજુથી જે વરસે છે, તેને ઝીલે છે. સાધક ગુરુદેવ દ્વારા અપાય છે તેને ઝીલે છે.
સમાધિ શતક
/૧૮
