________________
નામને પેલે પારની ઘટના છું. હું તો દેહને પેલે પારની ઘટના છું. મારે અને આ શબ્દોને શી લેવા-દેવા ?
હવે પીડા કેવી ?
રાબિયા બીમાર હતાં.
બે ફકીર તેમને જોવા આવેલા : હસન અને મલિક.
હસન કહે : ફકીરને કોઈ ફરિયાદ હોતી નથી. તે ચૂપચાપ સહન કરે છે. મલિક કહે : ફકીર ફરિયાદમાં તો માનતો જ નથી, પણ મળેલ દંડમાં તે ખુશી માને છે.
રાબિયા થોડીવાર મૌન રહ્યાં. પછી તેમણે કહ્યું : પ્રભુને મેં જ્યારથી જાણ્યા છે ત્યારથી મને દંડ જેવી કોઈ ચીજની પ્રતીતિ નથી. તો ફરિયાદ કેવી ? સહેવું કેવું અને ખુશી કેવી ?
બીમારી દુઃખરૂપ કોના માટે ? જેને સુખની આકાંક્ષા છે એને માટે. રાબિયા ફક્ત બીમાર છે. નથી એ બીમારી દુઃખરૂપ. નથી એ સુખરૂપ. બીમારી બીમારી છે. મલિક બીજી અતિમાં છે. દંડમાં એ ખુશી માને છે પણ બીમારીને દંડરૂપ, દુઃખરૂપ તો એ માને જ છે.
આખી વાત ઉપયોગ પર કેન્દ્રિત થઈ.
ઉપયોગ માત્ર બીમારી પર રાખો, તો એ પકડાશે માત્ર. પણ એની સાથે આપણી જે કલ્પનાઓ ભળેલી છે એની સેળભેળ થશે તો ? બીમારી
સમાધિ શતક
|
૬૬