________________
એક સાધક પાસે આવું પરિચય પત્ર નથી પૂછ્યું : તમારું પરિચય પત્ર ક્યાં ?
જોઈ એક મુલાકાતીએ
એ સાધકે પોતાના ખિસ્સામાંથી પડીકી કાઢી, જેમાં રખ્યા હતી. સાધકે કહ્યું : આ છે મારું પરિચય પત્ર ! પોતાનું શરીર રાખમાં ફે૨વાવાનું છે અને પોતે અમર છે; આથી વધારે પરિચય કયો આપવાનો હોય એક સાધકે ?
સાધકની આત્મદર્શિતાનો આ મઝાનો પરિચય હતો.
યાદ આવે પરમપાવન આચારાંગ સૂત્ર : જે સાધક આત્મદર્શી છે, તે આત્મરમણશીલ છે અને જે આત્મરમણશીલ છે તે આત્મદર્શી છે.૧
આત્મદર્શિતા આત્મરમણતામાં ફે૨વાય છે. અને આત્મરમણતા ઊંચી જાતની આત્મદર્શિતામાં ફેરવાય છે. કેવું મઝાનું આ વર્તુળ ! જે સાધકે નિર્મળ આત્મદ્રવ્યનું દર્શન કર્યું, તે બીજે ક્યાંય કેમ રમી શકે ? અને જેણે આત્મરમણતાનો આનંદ અનુભવ્યો તેને આત્મતત્ત્વની વિશેષ વિશેષ, ઊંડી અનુભૂતિ વિના બીજે ક્યાં જવું ગમે ?
એક સાધકને એક મુમુક્ષુએ કહેલું : આપ જે માર્ગે થઈને પસાર થવાના છો, એ માર્ગમાં વચ્ચે એક આશ્રમ આવે છે. જ્યાં રહેતા સંત આત્મતત્ત્વની એવી તો અભિવ્યક્તિ આપે છે કે આપણે મુગ્ધ થઈ જઈએ. જો આપની ઈચ્છા હોય તો હું તે સંત સાથેની આપની મુલાકાતનું ગોઠવું.
જવાબમાં સાધકે જે કહ્યું તેથી મુમુક્ષુને એક નવી જ દિશા મળી. તેમણે કહ્યું : આત્મતત્ત્વની આંશિક, અલપ ઝલપ અનુભૂતિ મળી એ પછી માત્ર १. जे अणण्णदंसी से अणण्णारामे,
अणणारामे से अणण्णदंसी ।
સમાધિ શતક
|==
