________________
મઝાનું ચિત્ર આવા જ્ઞાનયોગીનું ‘અધ્યાત્મસાર' ગ્રન્થ આપે છે : ભૂતકાળનું સ્મરણ જેણે છોડી દીધું છે, ભવિષ્યકાળ માટેની કોઈ ઇચ્છા જેની ભીતર નથી; તે યોગી શારીરિક અને માનસિક અનુકૂલન કે પ્રતિકૂલનને સમદષ્ટિએ નિહાળ્યા કરે છે. ઠંડી અને ગરમી કે સુખ અને દુઃખ બેઉ એને માટે સમાન છે. અને સન્માન કે અપમાનમાં એને સહેજ પણ ફરક લાગતો નથી.પ
રમણ મહર્ષિને પુછાયેલું કે લોકો તમારા કંઠમાં ફૂલની માળા આરોપે ત્યારે તમને શું લાગે ?
તેમણે હસીને કહ્યું ઃ ભગવાનના રથને જોડેલ બળદના ગળામાં લોકો ફૂલહાર નાખે તો બળદ માટે એ ભારથી વધુ શું હોય ?
સુરેશ દલાલને જયા મહેતાએ પૂછેલું : તમે જ્યાં જાવ ત્યાં લોકો તમને ઘેરી લેતા હોય છે. પ્રશંસકોના વૃન્દ્રથી ઘેરાયેલ રહેવું કેવું લાગે ?
સુરેશ દલાલે કહેલું : હું સંત નથી કે અહંકાર મને નથી થતો એવું હું કહું. પણ એવું લાગે કે નાહતી વખતે પાણી શરીર પરથી દદડી રહેલું હોય અને આપણને એનો ખ્યાલ ઓછો હોય – વિચારોમાં ખોવાયેલ હોવાને
-
-
કા૨ણે અને રોજિંદી ઘટના હોવાને કારણે – એવું અહીં બને. રોજનું હોવાને કારણે કોઠે પડી ગયેલું હોય.
જ્યારે દષ્ટિ ભીતર પડે છે અને ભીતર રહેલી સમૃદ્ધિનો સાક્ષાત્કાર થાય છે ત્યારે બહાર નજર પડતી જ નથી સાધકની.
(૫) અનુસ્મરતિ નાતીત, નૈવ ાક્ષત્યનાાતમ્ ।
शीतोष्णसुखदुःखेषु, समो मानापमानयोः ॥ ५४२ ॥ अ.सा.
(૬) પશ્યન્વન્તર્ગતાનું માવાન્ - પૂર્ણભાવમુપાળતઃ ।
भुञ्जानोऽध्यात्मसाम्राज्य - मवशिष्टं न पश्यति ॥ ५४९ ॥ अ.सा.
સમાધિ શતક
/૫
૫૯
