________________
ရန်
તાણ કરતાં ચારનું શરીર ઘસાયું. વાણીયાના દીકર તેને મૂકી દીધું. નાશીને પિતાને ઘેર ગયો. માતાને વાત કરી. બીજે દિવસે વેદનાથી કણસણતે માતાએ કહ્યું. ૨ પુત્ર ! પારકું ધન લે તે સારણની જેમ સર્વ સહે. પાછલા પદમાં કહી તે માતાએ સંભળાવી. અનુક્રમે સાજે થયા. પછી ચેરી કરવા માંડી. પુરોહિતને ઘેર ખાતર પાડ્યું. સાર દ્રવ્ય કાઢયું. લાવીને માતાને આપ્યું. માતાએ પૂછયું. રે વત્સ! એ ધન તું કયાંથી લાવ્યા ? તે બે, તારે એ ચિંતાનું શું કામ છે? પણ લેક વાકય સાંભળીને મને કહેજે. પ્રાતઃ કાળે નગરમાં ગઈ, પણ માતાને તે વાતની ખબર ન પડી. ત્યારે વગર બહાર નીકળીને પણ ઘટને માગે બેઠી. થોડીવાર થઈ ત્યાં પુરોહિતની પુત્રી જલ ભરવા નિમિત્તે આવી. તેને કઈક સ્ત્રીએ પૂછયું. કે પુરોહિતના ઘરે ચારે ચેરી કરી. આ વાત સાચી છે ? તે બેલી હા. સાચી છે. ફરી પૂછયું. કાંઈ શુદ્ધિ મળી, તે બોલી. મારા પિતાએ રાજાને વાત કહી છે. રાજાએ કેટવાલને બોલાવ્યું. એવા સમયે ધનસાર નામે શેઠ અને નાપિત એ બે જ કાર્યવશાત રાજા પાસે આવ્યા હતા. ત્યાં શેઠ બોલ્યા. ચારે ઘણું ધન લીધું છે. માટે પ્રધાન વય પહેરો. તે વસ્ત્ર મારે હાટે લેવા આવશે. તેમાં નાપિત બેલ્યો. મારી પાસે પણ નખ ઉતરાવવા, મુંડન કરાવવા આવશે. ત્યારે પકડીને તમને સેંપીશ.
એ વાત પુરોહિતની પુત્રીના મુખેથી સાંભળીને ચેરની માતા ઘેર ગઈ. જેવું સાંભળ્યું તેવું કહ્યું, તે પણ વાણીયાને વેષ કરીને નાપિતને ઘેર ગયે. નાપિતે મેટુ આસન આપ્યું. નખ ઉતાર્યા. વાણીયાને વેષ જોઈને નાપિતને ઘણે હર્ષ થશે. વિશ્વાસ ઉપજે. તસ્કર સંજ્ઞા ગઈ, ચેરે પણ ઉઠતી વખતે કહ્યું. કેઈકને મારી સાથે મોકલે તે તેને પૈસા અપાવું. નાપિત પિતાના છોકરાને મોકલ્યો. ચાર ધનસાર શેઠનાં હાટે ગયો. તેણે આસન આપ્યું, તે ઉપર બેઠો. શેઠે પૂ. શા પ્રયોજને આવ્યા છો ? ચાર બોલ્યો. ઘણા અવલ સુંદર
estosameeeeeenshotos
taggest bestowsesome vesses
