________________
૨૬
અતીતનાં અજવાળાં
કૃપા કરીને આ ગાથાને અ મને ભુતાવા. ગાથા જોઇને આચાર્ય એક ક્ષણ સ્તબ્ધ બની ગયા, પરંતુ બીજી જ ક્ષણે સ્મિત કરતાં તેમણે એ ગાથાના નવીન અર્થે રજૂ કર્યાં. આમ છતાં શ્રાવકને તા જોઈતા હતા મૂળ અર્થ. તેણે અ સાંભળીને કહ્યું : '‘ગુરુદેવ ! આપની મુદ્ધિ ખૂબ જ તીવ્ર છે, આપે આ ગાથાના નવીન અ મને બતાવ્યા છે. કાલે હું પ્રવચનમાં આવીશ તે સમયે કૃપા કરી આને મૂળ અર્થ દર્શાવશે ?'
ખીજે દિવસે શ્રાવકે ફરીથી ગાથા મૂળ અર્થ સમજવવા વિન હિ કરી પરંતુ આચાર્યએ ફરી નવા અર્થાં પ્રસ્તુત કર્યાં. આ રીતે તે શ્રાવક પૂછતો રહ્યો અને આચાય દરરેજ તે જ ગાથાના નવા નવા અથ કરતા રહ્યા. માસના લાંખે। સમય સમાપ્ત થયે.
મ
:
એક દિવસે શ્રાવકે પ્રાર્થના કરી : · ગુરુદેવ ! આપની વિદ્વત્તાનાં વખાણું હું નથી કરી શકતા. આપશ્રીએ એક જ ગાથાના છ માસ સુધી નિત્ય નવીન અર્થ બતાવ્યા છે, પરંતુ હું આપશ્રીના મુખારવિદથી તેને મૂળ અર્થ સાંભળવા ઇચ્છતા હતા, પણ મારી આશા પૂરી ન થઈ શકી. ઘી વેચીને જેટલા પૈસા કમાયા હતા તે આ છ મહિનામાં પૂરા થઈ ગયા. હવે કાલે હું જાઉં છું.'
*+'
'
આચાર્યે કહ્યું : ' શ્રાવક ! કાલે હું તને સાચે અથ બતાવીશ.' શ્રાવકના ગયા પછી ‘ અરે! હું કેટલો ચારિત્ર્યથી ભ્રષ્ટ થઇ ગયો છું: શ્રમણાચારની મર્યાદાને ભૂલીને મેં બહુમૂલ્ય હીરા, પન્ના, માણેક—મેાતી એકઠાં કર્યા'. રાજસી ઠાઠમાઠ અપનાવ્યા.' એમ વિચારી આચાર્ય એ બધા જ પરિગ્રહ છેડી દઈ એક સાચા સત બની એસી ગયા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
