________________
અતીતનાં અજવાળાં
આપના મિત્રે આપ પર ધણે! જ સ્નેહ હોવાથી મેાકલી છે, આપ આને સ્વીકારે.’
૩૪
યોગી આનંદને બાટલી લીધી અને એક પથ્થર પર પછાડી, ખાટલી ફૂટી ગઈ અને એ સુવણ રસ ધૂળમાં મળી ગયો.
:
આન ંદધનનું આ કૃત્ય જોઇ ને બાટલી લાવનાર વ્યક્તિ ગુસ્સે થઈ ગઈ. મેલી: અરે બેવકૂફ ! અરે નાલાયક ! આ તે શું કર્યું ? કાગડો રત્નોની કિ ંમત શું નણે ? ભીલડી મેાતીઓને શું ઓળખે ? તે કેટલું ભયંકર નુકસાન કર્યું છે ? ’
આનંદધન સ્મિત કરતાં તેની વાતે સાંભળતા રહ્યા. જ્યારે તે શાંત થયે। ત્યારે આનદધને કહ્યું : ‘તમે તે। આ નાની-શી આટલી ફૂટી જવાથી ખૂબ જ પરેશાન થઈ ગયા. સાધના સામે આ જાતની ભૌતિક વસ્તુઓની શી મારા મિત્રે ભૂલ કરી કે આધ્યાત્મિક સિદ્ધિ ભૌતિક વૈભવ માટે તેણે અમૂલ્ય સાધના સુવર્ણ માટે પાગલ થઈ ગયા છે તેમાં શું
આધ્યત્મિક કિંમત છે પ્રાપ્ત કરવાને બદલે
ગુમાવી દીધી તમે જે બન્યું છે? ’
તે વ્યક્તિને પ્રતિષેધ આપવા માટે આનંદધન ઊઠવા અને એક કાળા ડિબાણ પથ્થરની શિલા પર પેશાબ કર્યાં અને તે શિલા એ જ વખતે સોનાની થઈ ગઈ.
તે મુસલમાન તે આખા ફાડીને જોતા જ રહ્યો કે જે યોગીના મળમૂત્રમાં પણ સુવર્ણ બનવવાંની શક્તિ છે તેની સાધનાનું તે કહેવુ પડે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org