________________
વચનનાં બાણુ
બાદશાહ મહંમદ ગઝની અને તેને વજીર બન્ને એક દિવસ કોઈક જગલમાંથી થઈને જઈ રહ્યા હતા. એમણે જોયુ કે એક વૃક્ષ પર બે ઘુવડ એકબીન સામે માઢું રાખી અને બેઠા હતા, જાણે અંદરઅંદર વાર્તાલાપ કરી રહ્યા હતા.
વજીરની મજાક કરવાની દૃષ્ટિએ બાદશાહે કહ્યું : ‘ વજીર ! સાંભળ્યુ છે કે તમે ઘુવડની ભાષા સમજે છે.' બાદશાહના કહેવાનું તાત્પર્ય એ હતું કે ઘુવડની વાત ઘુવડ જ સમજી શકે એટલે તું પોતે ધ્રુવડ છે.
વજીર બાદશાહના આંતિરક ભાવ સમજી ગયો. તે બુદ્ધિશાળ અને હાજરજવાબી હતા. તેણે કહ્યું : 'જહાંપનાહ ! આપની કૃપાથી હું સમજું છું પરંતુ એમની વાત પર ધ્યાન ન અપાય તે જ આપણે માટે સારું છે.'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
