________________
શિષ્યની પરીક્ષા
શિષ્યોની પરીક્ષા કરવા માટે તેમણે રસ્તામાં થોડાક કાચના ટુકડા વેર્યા અને પાસેની ઝાડીમાં છૂપાઈને જોવા લાગ્યા.
થોડા જ સમય પછી ત્રણે શિળે ત્યાં આવ્યા. પહેલો શિષ્ય સહેજ પણ સંકેચાયા વિના કાચના ટુકડા ઓળંગી આગળ ચાલ્યો. બીજાના પગલાં ધીમા પડ્યાં. તે વિચારવા લાગે કે, “આ કાચના તીણ ટુકડા કેઈ વટેમાર્ગના પગમાં વાગશે અને તેને નુકસાન કરશે. એ દૂર કરવા જોઈએ. પરંતુ રસ્તે બહુ લાંબે છે, જે આમ જ વસ્તુઓ હટાવતે રહીશ તો ક્યારે ઘેર પહોંચીશ એવું વિચારી તેણે ઝડપથી પગ ઉપાડવા. ત્રીજો શિષ્ય ત્યાં જ થંભી ગયો. પોતાનાં પોથી–પુસ્તક એક બાજુ મૂકીને ધ્યાનથી પેલા કાચના ટુકડા વીણવા લાગ્યો.
બંને સાથીદારોએ કહ્યું : “અરે ભાઈ ! તું આ શું કરે છે ? જલદી ચાલ. હમણાં તડકે ચઢી જશે. આવી રીતે તું કયાં સુધી સાફ કરતે રહીશ ? ”
તેણે કહ્યું : “એ તે મારી ફરજ છે બંધુ !'
એની વાત હજુ પૂરી થાય તે પહેલાં આચાર્ય ઝાડીમાંથી બહાર આવ્યા. ત્રણે શિષ્યો આશ્રમથી આટલે દૂર આચાર્યને જોઈને આશ્ચર્ય પામ્યા.
આચાર્ય બોલ્યા : “મેં હમણાં જ તમારું ત્રણેનું આચરણ મારી સગી આંખે જોયું છે અને તમારી વાતો પણ સાંભળી છે. મને આશ્ચર્ય છે કે તમે વર્ષો સુધી મારા અંતેવાસી બની આશ્રમમાં રહ્યા છે, શોને ગહન અભ્યાસ કર્યો છે પરંતુ તમારું બંનેનું અધ્યયન હજુ અપરિક્વ છે. જ્યારે તમે રસ્તામાં પડેલા કાચના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org