________________
[૮]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ
બધા ક્ષારને ખેંચીને ખેતીલાયક બનાવી દે! પછી ? પછી શું! એક જ ચિનગારી ગાંડા બાવળિયાના આખા ય વનને એ ઘડીમાં જ સાફ્ કરી નાખે ! આ પુણ્યકર્મ ય ગાંડા બાવળિયા જેવુ જ બન્યું ને ? પાપના બધા ક્ષારાને એ આતમના પ્રદેશેમાંથી ખેંચી કાઢે અને પછી ધ્યાનની ધારાનો મહાનલ પ્રગટયો કે એ પુણ્યકમના ઠેરના ઠેર પણ 'તમુહુમાં જ બળીને ભસ્મ
થઈ જાય !
‘બળવાન કરાજના સઘળા ય ગણિતને ઉથલાવી પાડવાની કળા માત્ર ધર્મરાજ પાસે જ છે ને ??
દેવાત્માની વિચારણા ચાલુ જ હતી! પાપપુણ્યના ગણિતની કરામત એ વિચારી રહ્યો હતો. સંગીતમાં એને કોઈ રસ ન હતા! જ્યાં બીજા બધા દેવાત્મા ભાન ભૂલ્યા હતા ત્યાં આ દેવાત્મા અલિપ્ત–સાવ જ નિલેપ ઊભો હતા.
થોડા સમય થયેા. સંગીતનાં વાદ્યોએ પોતાના ગભીરપથ પસાર કરીને હવે વાચાળપથ પકડયો હતા. મૃદંગ અને પખાજ જોરથી ખજી રહ્યા હતા. ઘોંઘાટ વધતા જતા હતા. દેવાત્માએ અને એમની પ્રેયસીએ આ વાચાળ સગીતથી ડૉલી ઊઠ્યા હતા, તાળીઓ ઉપર તાળીઓ પડતી હતી.
પેલા દેવાત્મા અકળાઈ ગયા ! શુ છે આ બધું તાફાન ! આનંદઘન આત્માના નિઃશબ્દ સંગીતને કોઈ સાંભળતું જ નથી ! સાંભળે ય શી રીતે! આ ઘોંઘાટમાં એનું અકળ ગાન સંભળાય જ કયાંથી!
દેવાત્માનું મન વધુ ઉદ્વિગ્ન અનેવુ જણાનું હતું. એના સુખ ઉપરના ભાવા કહી જતા હતા કે એ જરૂર અકળાયા છે; એને આમાંનુ કાંઈ જ ગેાઢતું નથી.
થોડી પળેા વીતી ન વીતી ત્યાં જ એ ઊભા થઈ ગયા ! ધીરે રહીને કોઈ ન જાણે તે રીતે પાછલી બાજુએથી એ સરકી ગયા ! મેદનીની બહાર નીકળી જઈ ને એણે ગતિમાં વેગ વધારી
