________________
વિરાગમૂતિ
[૧૯] એ હંટરની એક ગતિમાં છેટે ઉપર ઈટ ગોઠવાતી જાય છે. ટોની દિવાલ બને છે. દીવાના ઓરડા બને છે. ભેંયતળિયું તૈયાર થાય છે અને પછી ઝડપથી એક માળ ઉપર બીજો માળ, બીજા ઉપર ત્રીજો માળ ચણતા રહે છે. વેસ્ટ મિનિસ્ટર એબીનાં વિરાટકાય મકાને તૈયાર થઈ જાય છે.
પણ ત્યાં કાળપુરૂષને એ હંટર પાછા ફરે છે ત્યાં જ એક પછી એક કાંકરી ખરવા લાગે છે! ઈટેમાં તડ પડવા લાગે છે. દીવાલમાં ચિરાડ પડે છે. કોક વિમાન ક્યાંક અથડાવી દેવાય છે, અને આખો માળને માળ તૂટી પડે છે, સહેજ ધરતી ધ્રુજાવવામાં આવે છે અને મકાન આખું ય તૂટી પડે છે. ઈંટ-મટેડાનું એ ખંડિયેર બને છે. હજી હંટર સ્વસ્થાને પહોંચ્યા નથીએનું કામ ચાલુ જ છે. ખંડિયેર કણકણમાં વેરાઈ જાય છે. કણકણની માટી બને છે.
માટીમાંથી ઊભી થયેલી ઈમારત માટી બને છે. કાળપુરુષને હંટર સ્વસ્થાને પાછો આવી જાય છે.
ફરી કાળપુરુષ એ હંટરને ગતિ આપે છે. એક નવયૌવના માતા બને છે, બાળકને જન્મ આપે છે, “અમૃતા” એનું નામ પાડવામાં આવે છે. એક માસ, ચાર માસ, બાર માસ, બે વર્ષ પાંચ વર્ષ, સેળ વર્ષ! બાળકી કુમારિકા બને છે! એના ગાલ માંસલ દેખાય છે, એનું બદન ગુલાબી બને છે, યૌવન ફાટફાટ ઊભરાય છે.
હંટર ફરતે જાય છે. અમૃતા નવેઢા બને છે. નવેઢા પ્રૌઢા બને છે. ચાર બાળકોની માતા બને છે.
હંટર પાછો સ્વસ્થાને આવવા પરિકમ્મા લગાવે છે. પ્રતા અમૃતા રેગોથી ઘેરાય છે, શ્રમથી થાકે છે, ગૃહકલેશથી એના લેહી માંસ સૂકાય છે, એક વખતનું ગુલાબી તન પીળા રંગ પકડે છે, માંસલ શરીર પાતળાપણું સ્વીકારે છે, મુખની લાલિમા વિદાય લે છે.
