________________
[૪૮]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ આશિષ મેળવતાં, લાખે કુમારિકાઓનાં હૈયાં થીજવી દેતાં કુમાર વર્ધમાન આગળ વધી રહ્યા છે!
અંતે સહુ અશકવનમાં આવ્યા.
ગભીરવદને કુમાર નીચે ઊતર્યા! ચારે બાજુ લાખની મેદની જમા થઈ છે, જાણે માનને સાગર ઊભરે.
દેવેન્દ્રના એક હાકોટાએ બધે જ કોલાહલ શાન્ત થઈ ગ.
કુલમહત્તરા વેત વસ્ત્રપટ હાથમાં લઈને કુમારની પાસે આવી. અમૂલ્ય આભરણ--અલંકારો-સઘળું ય કમશઃ કુમારે ઉતારી નાખ્યું. તે જ વખતે ઈન્ડે પ્રભુના સ્કંધ ઉપર દેવદુષ્ય નાખ્યું.
કેઈથી આ દશ્ય જોયું જતું નથી! વૃદ્ધાએ તે આ ભીષણ ત્યાગનું દર્શન કરતાં જ ચક્કરી ખાઈને ધરતી ઉપર પડી. કુમારિકાએ પિક મૂકીને રડવા લાગી! વાની છાતી ધરાવતે સેનાપતિગણ પણ ડૂસકું ખાઈ ગયો !
રાજા નંદિ હજી કંઈક રવસ્થ જણાતા હતા પણ પછી જ્યાં કુમારે મુઠ્ઠીમાં વાળ લીધા અને જોરથી એક મૂઠીમાં પકડાયેલ સેંકડો વાળની લટ ખેંચી નાખી ત્યાં જ રાજા નંદિ કંપી ઊંડ્યો! બીજી મૂઠી! છેલ્લે પાંચમી મૂઠી !
ન કળી શકાય તેવી એ ભયંકર શાંતિ હતી. વચ્ચે ડૂસકાનાં અવાજ સંભળાતા હતા.
રાજા નંદિને ઉપચાર કરીને જાગૃત કરવામાં આવ્યા ! દેવે પણ એમને આશ્વાસન આપીને સ્વસ્થ રાખવાનો પ્રયત્ન કરે છે. હવે વર્ધમાનની સામે જોવાની તેમનામાં પણ હિંમત રહી નથી.
સર્વવિરતિ સામાયિકની ભીષ્મ પ્રતિજ્ઞા કરવાને સમય એવી લાગે. દેવેન્દ્ર સહુને એકદમ શાન્ત કરી દીધા!
રાજા નદિ પરાણે ઊભા છે, કુમારની સામે જોઈ રહ્યા છે.
મેઘગંભીર ઘેષ વર્ધમાને નમો સિદ્ધાર્થ કહીને સિદ્ધ ભગવંતને નમસ્કાર કર્યો. ત્યાર પછી કારેમિ સામાä પ્રતિજ્ઞા સૂત્ર
