Book Title: Tribhuvan Prakash Mahavir Dev
Author(s): Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

View full book text
Previous | Next

Page 196
________________ મહાત્મા મંદિપેણ [૧૭૮ બાર વાગ્યા. કામલતા આવી, “હવે તો ઊઠે? રસવંતી ઠંડી થવા લાગી.” “આ દસમે પ્રતિબંધ પામે એટલી જ વાર. આજનું કામ કાઠું દેખાય છે, એટલે વાર તે લાગશે.” નદિષેણ બેલ્યા. તો કાંઈ નહિ, એમ કરે! તમે તે નિત્યના પ્રતિબુદ્ધ જ છો ને? આજે તમે જ દસમા !” મશ્કરી કરતાં વિનોદમાં કામલતા બોલી ગઈ. | આટલું સાંભળતાં જ કુમાર નદિષેણ ગંભીર થઈ ગયા. પેલા જડને પડતે મૂક્યો. તરત ઊભા થઈ ગયા. કામલતા ! લે ત્યારે આજે એમ જ કરું. દસમો કઈ ન મળે તે હું તૈયાર જ છું.” પણ....પણ, આ તે મશ્કરી....” મશ્કરી–બશ્કરી કાંઈ નહિ. તું કહે છે તે જ બરાબર છે. સમજુ સ્ત્રીની મશ્કરી પણ સાચી જ હોય. કામલતા! જાઉં છું. જીવનને ઉજાળજે. અનેકેનાં જીવનને ઝળકાવજે. ભેગી નદિષેણ તારે ઉપકાર માને છે. તે મને ચાનક મારીને જગાડ્યો. કદી નહિ વિસરું એ ઉપકારને.” બાર વર્ષની ધૂળ ખાઈને આરામ લેતું માળીયે ક્યાંક પડેલું મુનિવેષનું પિટલું નંદિષેણે નીચે ઉતાર્યું; એક પછી એક વસ્ત્ર પહેરતા ગયા. પાગલ જેવી બની ગયેલી કામલતા ડૂસકાં ખાતી રુદન કરે છે પણ નંદિષેણને આત્મા સાંભળતા નથી. આત્માને કાન હોતા જ નથી. ધર્મલાભ” કહીને મહાત્મા મંદિષેણ ગંભીર પગલે જઈ રહ્યા છે. કામલતા દેખાય ત્યાં સુધી એમની પીઠ તરફ જોતી જ રહી. એ જ વખતે કામલતાના ભવનમાં ટીંગાયેલા સુવર્ણ પિંજરનું બાર ખૂલી ગયું અને મુક્ત ગગનને મીઠે આનંદ માણવા માટે પોપટ ઊડી ગયે.

Loading...

Page Navigation
1 ... 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270