________________
અમાવસ્યાની એ કાળી રાત
[૨૫]
રહીને પ્રભુના આત્માએ શુકલધ્યાનના ચેાથા પાયામાં વતતા જે સમયે દેહ મૂક્યો તે જ સમયે ઋજુગતિ વડે મેક્ષ પ્રાપ્ત કર્યો. પરમાત્મા અજર, અમર થયા. વિદેહમુક્ત થયા, અશરીરી, અકર્મો અને અવિનાશી થયા. [૧૦] પ્રભુના નિર્વાણ બાદ ધરતી ઉપર ચામેર અતિ સૂક્ષ્મ કુંથુ ઉત્પન્ન થતાં અનેક શ્રમણેા અને શ્રમણીઓએ ‘હવે સંયમનું પાલન મુશ્કેલ થઈ ગયુ' એમ વિચારીને અનશન કરી લઈ ને આત્મ-કલ્યાણ સાધી લીધું.
અમારા ભાવ-દીપક ગયા. ચાલા; દ્રવ્ય-દીપક કરીએ' એમ વિચારીને રાજાઓએ તે 'રાત્રિએ દીવા પ્રગટાવ્યા. આમ લોકોમાં દીપોત્સવીનું પ` શરૂ થયુ'. દેવા અને દેવેન્દ્રોએ સજળ નયને પ્રભુના શરીરનું ઉત્તરકા ક્યું. તે સ્થળે રત્નમય સ્તૂપની રચના કરી.
ત્યાર બાદ નદ્વીશ્વર દ્વીપે જઈ ને તેઓએ અષ્ટાદ્દિક-મહેાત્સવ કર્યાં અને અંતે સહુ સ્વસ્થાને ગયા. અન ત અને'ત વંદન....
ત્રિશલાન'દન, ત્રિલેાકગુરુ, વીતરાગ-સČજ્ઞ, યથા વાદી શાસનપતિ પરમાત્મા મહાવીરદેવને.
