Book Title: Tribhuvan Prakash Mahavir Dev
Author(s): Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

View full book text
Previous | Next

Page 236
________________ રાજા દશાણભદ્ર [૧૯] ઉતારવા લાગ્યા. દેવેન્દ્ર તે એ દશ્ય જોઈને સ્તબ્ધ થઈ ગયા. એ મને મન બોલી ઊઠયા, “દશાર્ણભદ્ર શું કરી રહ્યા છે ? શું સર્વવિરતિધર મુનિરાજ બનવાની તૈયારી કરે છે? અરે ! અરે ! ગર્વ ચરા! અને શર્મ ઊભરા ! અદ્દભુત! અદ્ભુત! પણ ત્યાં તે દશાર્ણભદ્રે પાંચ મૂઠીમાં જ વાળને લેચ કરી દીધે! અને ગણધર ભગવંતની પાસે આવીને મુનિવેષ પહેરી લીધે ! ચિત્રમાં ચીતરેલે દેવેન્દ્ર જે દેવેન્દ્ર બની ગયે! મુનિ પર્ષદામાં જઈને બેઠેલા નૂતન મુનિવર દશાર્ણભદ્રની પાસે જઈને દેવેન્દ્ર પિતાનું મસ્તક ઝુકાવી દીધું ! ગદ્ગદ્ કંઠે દેવેન્દ્ર બે, “હું હાર્યો! તમે જીત્યા ! મેં રાજા દશાર્ણભદ્રને હરાવ્યા'તા, પણ મુનિ દશાર્ણભદ્ર મને હરાવી દીધું ! સત્તા, સંપત્તિ કે સમૃદ્ધિની ટોચ અમારી દેવેની દુનિયા પાસે છે, પણ સર્વવિરતિની ટચ તે તમારી જ પાસે! ત્યાં તે અમે ડગ પણ માંડીએ શકીએ નહિ. | મુનિવર ! આપને ગર્વ હું ઉતારવા ગયે; પણ આપે મારે ગર્વ ગાળી નાખ્યો! મને ક્ષમા કરે. આપના મહાન આત્માની મેં આશાતના કરી છે!” કેવી કમાલ છે; વીરશાસનના શ્રમણ્યભાવની! સત્તા, સંપત્તિ અને સમૃદ્ધિના ફાટફાટ વૈભમાં મહાલતા મહાલયે ના સ્વામીઓને પણ જેના ચરણોમાં દાસ થઈને બેસી જવું પડે ! હા.તેથી જ જ્યાં શ્રમણ્યભાવની સ્પર્શના થઈ શકે છે તે માનવગતિ જ મહાન છે. પછી ચાહે તેટલી વિપત્તિઓ; ગંદકીઓ વગેરેથી તે ભરેલી કાં ન હોય? જ્યાં એ શ્રમણ્યભાવથી સ્પર્શના નથી તે દેવગતિ તુચ્છ છે; નગણ્ય છે; પછી ચાહે તેટલા વૈભાના ડુંગરો ત્યા ખડકાયા કાં ન હોય?

Loading...

Page Navigation
1 ... 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270