________________
[૧૧]
સચ્ચિદાનંદમૂર્તિ ત્રિપતિ પરમાત્માની વિશુદ્ધ ત સર્વત્ર ઘૂમતી હતી એ પરાર્થતિએ આશ્રિત આત્માઓને સ્પર્શ કર્યો. એમના અનંત અંધકાર ઉલેચી નાખ્યા.
એક દિવસ આવ્યો. પરાર્થમૂતિ પણ અંતે તે અઘાતીકર્મના સંસાવાસમાં ફસાયેલા હતા. એની ઉપર કાળપુરુષને કેરડે ફર્યો!
આસો વદ અમાવાસ્યાની એ અંધિયારી રાત વધુ અંધિયારી બની. | પરાર્થમૂતિ પરમાત્માએ સોળ પ્રહરની દેશના દઈને વિનશ્વર દેહ ત્યાગી દીધા. યોગનિરોધ કરીને સિદ્ધશિલાએ પહોંચી ગયા ! અનંતાનંત કાળ માટે.
એ અપાપા (નગરી) પાપા બની.
સહુ આવ્યા. માન અને દેવે પણ આવ્યા; નરેન્દ્રો અને દેવેન્દ્રો પણ દોડી આવ્યા. સહુનાં અંતર ફફફક રડી રહ્યાં છે.
દેવેન્દ્ર સઘળી અંત્ય વિધિ કરી. એના હાથમાં ઝાંઝ છે. ત્રિપતિ અનંતસુખના શાશ્વતધામને પામ્યા એ આનંદની અભિવ્યક્તિ ઝાંઝ બજાવીને કરતા હતા.
પણું અંતર તે રડી ઊઠયું હતું. અમારા નાથ ગયા અમને નોંધારા મૂકી ગયા.
ભાવદીપ ગયે. દ્રવ્યદીપક પ્રગટાવવામાં આવ્યા. દીપાલિકાની ઉજવણી થઈ પરાર્થમૂતિ હવે સચ્ચિદાનંદમૂતિ બન્યા. તે શું હવે એ પરાર્થ કશે ય નહિ કરે?
