________________
सिद्धांतरहस्य
वासठबोल
विचार ॥८ ॥
७८
RECRACKERAKSHA
अपरित्त सं० मां जीव १४, गु०१ पहेलं, योग १३ आहारकना बे नहिं, उप० ६ अज्ञान ३ ने दर्शन, ले० ६.नो परित्त नो अपरित्तमां उप०२ के. ज्ञा० ने के० द०, शेष भेद नथी. एनुं अल्पबहुत्व-१ सर्वथी थोडा परित्तसं०, २ तेथी नो प० नो णप. अनंतगुणा, ३ तेथी अपरित्तसं० अनंतगुणा ॥ १७ पर्याप्तडार-पर्याप्तामां जीव. ७, गु० १४, योग १५, उप० १२, ले०६, अपर्याप्तामां जीव०७, गु० ३ पहेलं, बीजं ने चोथु, योग ५ उदाना २ वैक्रना बे ने कार्मण उप० ९ ते ३ ज्ञान, ३ अज्ञान ने ३ दर्शन. ले०६॥ नो पर्याप्त नो अपर्याप्तमां उप०२ के. ज्ञाने के० द०, शेष भेद नथी. एनुं अल्पबहुत्व-१ सर्वथी थोडा नो पर्या० नो अपर्या०, २ तेथी अपप्ति अनंतगुणा, ३ तेथी पर्याप्त संख्यातगुणा. ॥ १८ सूक्ष्मद्वार-सूक्ष्ममा जीव०२ भेद सूक्ष्म एकेंना अप० ने पर्याप्त, गु०१ पहेलं, योग ३ उदा० ना बे१ कार्मण, उप०३ बे अज्ञान ने एक अचक्षुदर्शन, ले० ३ पहेली. बादरमा जीव० १२ सूक्ष्मना २ वर्जवा, गु० १४, योग १५, उप० १२, ले० ६॥ नो सूक्ष्म नो बादरमा उप०२ के. ज्ञाने के.द०, शेष भेद नथी. एनुं अल्पबहुत्व-१ सर्वथी थोडा नो सू० नो बा०,२ तेथी बादर अनंतगुणा, ३ तेथी सूक्ष्म असंख्यातगुणा ॥ १९ संज्ञीद्वार-संज्ञीमां जीव. २ संज्ञीना अपने पर्याप्त, गु० १२
परित्तसं• जीवो पांचमे अनंते छे अने नो प. ने नो ने अप• [सिद्ध ना जीवो पण पांचमे अनंते छे; परंतु 'अनंत ना अनेक भेद होवाथी परित्तसं• जीव अनंत होवा छतां पण नो ५० नो अप• अनंतगुणा घटी शके छे. परित्तभर्द्धपुद्गल संसार बाकी जेनो रह्यो होय ते, अथवा प्रत्येक शरीरी. २ तेरमे चौदमे गु० यद्यपि संज्ञी पर्याप्त छ तथापि 'संशी' विशेषण, भाव मन भाश्रयी छे,केवलीने अन्य मन होय छेते
