________________
પર
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાયઢાળ-ગાથા-૩–૪, ૫ પછી દેવ-ગુરુના ગુણોના સંસ્કાર અતિ દઢ થયેલા હોવાને કારણે જીવનમાં સદા તેમના ગુણોનું સ્મરણ રહે છે. આ રીતે સાધુ-સાધ્વી આદિનું અંતઃકરણ દેવ-ગુરુના ભાવોથી વાસિત રહેવાથી તેઓ સદા અપ્રમાદપૂર્વક યોગમાર્ગમાં યત્ન કરી શકે છે.
આ રીતે અંતમાં દેવ-ગુરુનું ભજન કર્યા પછી સાંજના પ્રતિક્રમણમાં દિવસ સંબધી પ્રવૃત્તિની શુદ્ધિને કરનાર ચાર લોગસ્સનો કાઉસ્સગ્ન કરાય છે. અને કાઉસ્સગ્ન પારીને દિવસ સંબધી શુદ્ધિ કરનાર કાઉસ્સગ્ન કર્યા તેના મંગલ ઉપાયરૂપ પ્રગટ “લોગસ્સ” બોલાય છે. ત્યાર પછી બે ખમાસમણ આપીને અર્થાત્ “સઝાય સંદિસાહુ ?” “સક્ઝાય કરું ?” એ પ્રકારનાં બે ખમાસમણ આપીને સાધુ આદિ સક્ઝાય કરે છે. ક્યાંસુધી સઝાય કરે છે તે આગળની ગાથામાં બતાવે છે. ll૩-કા ગાથા :
જાવ પોરિસી મૂલવિધિ હોઈ સકાય, ઉત્કૃષ્ટ તે દ્વાદશાંગી અધ્યાય; પરિહાણિથી જાવ નમુક્કાર હોઈ, સામાચારિ વશ પંચ ગાથા પલોઈ. ૫
ગાથાર્થ :
જ્યાં સુધી “પોરિસી” પૂરી થાય ત્યાં સુધી મૂલવિધિ પ્રમાણે સ્વાધ્યાય કરે છે. કેટલો સ્વાધ્યાય કરે છે? તેથી કહે છે ઉત્કૃષ્ટથી દ્વાદશાંગીનો સ્વાધ્યાય કરે છે અને વર્તમાનમાં શક્તિની હાણિને કારણે સામાચારીને વશ “નવકારથી માંડીને પાંચ ગાથાઓનું પલોયણ કરે છે. Ifપા
ભાવાર્થ :
વર્તમાનમાં સાંજના પ્રતિક્રમણમાં બે ખમાસમણ દઈને એક જણ સઝાય બોલે છે અને તે સઝાય સ્વાધ્યાયરૂપ છે. અને મૂળવિધિ પ્રમાણે પ્રથમ પોરિસિ પૂરી થાય ત્યાં સુધી સાધુ-સાધ્વી સ્વાધ્યાય કરે છે. અને ઉત્કૃષ્ટથી દ્વાદશાંગી સુધીનો સ્વાધ્યાય કરાય છે. વર્તમાનમાં શક્તિની પરિહાણ થયેલી
