________________
૧૩૬ પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાય/ઢાળ-૧૭/ગાથા-૧થી ૧૧ રડતા તેવા તે ચોરને તે અધ્યાપકની સ્ત્રી, કહે છેઃ આંખ ઢાંકી દે= જલજંતુની આંખ ઢાંકી દે, તો તને મૂકશે. એ રીતે કરતાં તે ચોર જલજંતુથી મુકાયો. ત્યારપછી તે સ્ત્રી તે ચોરને કહે છે : તીર્થને મૂકીને માર્ગને મૂકીને, ઊતરશો નહિ. જાઈ કુતીર્થ જાણી કુતીર્થ વાંકી એવી તે સ્ત્રી નદીથી ઊતરીને પોતાના ઈષ્ટ સ્થાને જાય છે. III ગાથા :
જોઈ ઈમ છાત્ર પાછો વલ્યોજી, બીજે દિને બલિ દેત; રાખતો છાત્ર ભલી પરે કહેજી, શ્લોક એક જાણણ હેત. સાચ૦ ૭
ગાથાર્થ :
આ રીતે જોઈને તે છાત્ર તેની રક્ષા માટે રહેલો તે છાત્ર, તેનું ઠગ ચરિત્ર જોઈને પાછો વળ્યો. બીજે દિવસે બલિને આપતો અને તેની સંભાળ રાખતો છાત્ર ભલી પરે શ્લોક એક જાણણ હેતeતે સ્ત્રીને જણાવવા માટે એક શ્લોક, કહે છે.
दिवा बिभेषि काकेभ्यो रात्रौ तरसि नर्मदाम् ।
कुतीर्थानि च जानासि जलजंत्वक्षिरोधनम् ।। દિવસમાં કાકથી ડરે છે, રાત્રીએ નર્મદાને તરે છે, કુતીર્થ ને જાણે છે નદીના કુમાગને અને જલજંતુના અક્ષિરોધનને જાણે છે. Iછા
ગાથા :
સા કહે “શું કરું ઉપવરેજી, તુઝ સરિખા નવિ દક્ષ;' તે કહે બીહું તુજ પતિ થકીજી,' હુઈ તે પતિ મારી વિલક્ષ.
સાચ૦ ૮ ગાથાર્થ :
તેણી તે સ્ત્રી, કહે છે શું કરું? તુજ સરિખા દક્ષ નવિ ઉપવરેજી તારા જેવા દક્ષ મારો સ્વીકાર કરતા નથી. તેથી રાત્રે નર્મદા ઊતરી જાઉં છું. તે છાત્ર, કહે છેઃ તારા પતિથી ડરું છું. (ત્યારે) તે સ્ત્રી પતિને મારીને
