________________
૧૩૭
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાયઢાળ-૧૭/ગાથા-૧થી ૧૧ વિલક્ષ થઈ=(છાત્ર સાથે સંબંધ રાખવા માટે પતિને મારીને) વિચિત્ર થઈ. III
ગાથા :
પોટલે ઘાલી અટવી ગઈજી, શંભે શિર વ્યંતરી તેહ;
વન ભમે માસ ઉપર લગેજી, ભૂખ ને તૃષા રે અોહ. સાચ૦ ૯ ગાથાર્થ :
પોટલે ઘાલી=પતિના મૃતદેહને પોટલામાં નાંખી, અટવી ગઈ=પોટલાને ફેંકવા માટે જંગલમાં ગઈ. વ્યંતરીએ તેના શિર ઉપર તે પોટલીને સ્થિર કરી. મહિના સુધી વનમાં ભમ્યા કરે છે. ભૂખ-તરસ ઘણી છે. llcli ગાથા :
ઘરિ ઘરિ ઈમજ ભિક્ષા ભમેજી, પતિ મારીને દિયો ભિખ; ઈમ ઘણે કાલે જાતે થકેજી, ચિત્તમાં લહિ સા દિM. સાચ૦ ૧૦ અન્યદા સંયતી વંદતાંજી, શિરથકી પડીયો તે ભાર;
વ્રત ગ્રહી તે હલુઈ જઈજી, ગર્તાએ સુજસ સુખકાર. સાચ૦ ૧૧ ગાથાર્થ -
ભૂખ-તરસથી આ રીતે ઘરે ઘરે ભિક્ષા માટે ભમે છે અને કહે છે પતિ મારીને પતિને મારનાર એવી મને, ભિક્ષા આપો. આ પ્રમાણે ચિત્તમાં દિખ લઈઃખેદ લઈને, તે સ્ત્રી ઘણો કાલ થયે છતે અન્યદાએકવાર, સંયતી=સાધ્વીને, વંદન કરતાં માથા ઉપરથી તે ભાર પડ્યો. વ્રત ગ્રહી તે હલકી થઈ. “ગહતે સુજસ અને સુખને કરનાર છે. આ રીતે દુષ્કૃતની ગહ કરવી જોઈએ. II૧૦-૧૧ ભાવાર્થ
જેમ તે અધ્યાપકની પત્નીએ નિઃશૂક ભાવથી પતિને મારવાનું પાપ કર્યું. ત્યારપછી પતિના મૃતદેહને પોટલામાં બાંધી ફેંકવા માટે જંગલમાં ગઈ. ત્યારે વ્યંતરીએ તે પોટલાને માથા ઉપર સ્થંભન કર્યું. તેથી તેને=સ્ત્રીને, પશ્ચાત્તાપ
