________________
૧૫૮
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાય/સ્તવનગાથા-૪-૫ અહીં સ્તવનકાર બધું પામ્યા પછી કહે છે - “જીવન-મુક્તિ અવસ્થા અપાવી;” કેમ કે સમ્યગુદર્શનથી માંડી મોક્ષ સુધીની બધી અવસ્થા ભગવાન આપતા હોવાથી ભગવાને અપાવ્યું એમ કહેવાય છે. જો અવતરણિકા - હવે, સ્તવનકારશ્રી અંતમાં આ ભગવાન કેવા છે તે કહે છે –
ગાથા :
ભક્ત વત્સલ પ્રભુ કરુણાસાગર, ચરણ શરણ સુખદાઈ, જશ કહે ધ્યાન પ્રભુકા ધ્યાવત, અજર અમર પદ પાઈ,
હૃદ્ધ સકલ મિટ જાઈ. સખીરી. ૫ ગાથાર્થ :
ભક્ત પ્રત્યે વત્સલ એવા ભગવાન કરુણાના સાગર છે અને શરણે આવેલાને માટે શરણરૂપ સુખ દેનાર છે. એમ ‘જસ' કહે છે: પ્રભુના ધ્યાનને ધ્યાનારો અજરામર પદને પામે છે ત્યારે બધા ઢંઢ મટી જાય છે. આપII ભાવાર્થ :
જેઓને ભગવાન પ્રત્યે ભક્તિ છે તેના પ્રત્યે ભગવાન વાત્સલ્યવાળા છે; કેમ કે જેમ જેમ ભગવાન પ્રત્યે ભક્તિ વધે છે તેમ તેમ જીવને ભગવાનનું વચન સમ્યફ પરિણમન પામે છે અને સમ્યફ પરિણમન પામેલ ભગવાનનું વચન તેના કલ્યાણને કરનારું છે. તેથી ભક્ત પ્રત્યે વાત્સલ્યવાળા પ્રભુ જગતના જીવોને હિત કરનાર એવી કરુણાના સાગર છે. જેઓ સંસારના પાપથી આકુળ થઈને ભગવાનના ચરણમાં શરણું સ્વીકારે છે તેઓને ભગવાન શરણું આપી સુખ આપનાર થાય છે. આથી જ ભગવાનને શરણે ગયેલા જીવો કર્મથી વિડંબના પામ્યા વિના સુખપૂર્વક સંસારસમુદ્રને તરી જાય છે. વળી, યશોવિજયજી મ. સા. કહે છે કે જેઓ ભગવાનનું ધ્યાન ધરે છે તેઓ ભગવાનના ધ્યાનથી અવશ્ય અજરામરપદને પામે છે. એટલે જ્યાં જરા=વૃદ્ધાવસ્થા નથી, જ્યાં મૃત્યુ નથી એવા મોક્ષપદને પામે છે. તે વખતે સંસારમાં જે સુખ-દુઃખ, રતિ
