________________
૧પ૭
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાય/સ્તવનગાથા-૩-૪
આશય એ છે કે જેને અલખ એવા આત્માની ધૂન લાગે છે તેને સંસારના સંયોગો સ્પર્શી શકતા નથી પરંતુ સંસારના સર્વભાવોના સ્પર્શ વગરની અરૂપી ચેતના સાથે એકતા થવા માંડે છે. આ પ્રકારની એકતા થવાથી અત્યાર સુધી સંસારનાં દુઃખો જીવને રંજાડતાં હતાં તે સર્વ અલખની ધૂનને કારણે દૂર થાય છે માટે અલખની ધૂન અપગત દુઃખવાળી કહેવાય છે. ૩ અવતરણિકા :
હવે, આ અલખની ધૂનથી શું પ્રાપ્ત થાય છે તે આગળ ગાથા-૪માં કહે છે – ગાથા :
અપૂર્વકરણ ગુણસ્થાનક સુખકર, શ્રેણી ક્ષેપક મંડવાઈ, વેદ તીનો કા છેદ કરાકર, ક્ષીણમોહી બનાવાઈ
જીવન મુક્તિ દિલાઈ. સખીરી. ૪ ગાથાર્થ -
સુખને કરનાર એવું અપૂર્વકરણ ગુણસ્થાનક’ આપીને ક્ષપકશ્રેણી મંડવાઈ એટલે ભગવાને ક્ષપકશ્રેણી મંડવાઈ. ગણવેદનો છેદ કરાવીને ક્ષીણમોહી બનવાઈ=ક્ષીણમોહવાળા બનાવ્યા. જે જીવનમુક્તિદશા ભગવાને આપી. llll. ભાવાર્થ :
ભગવાન પાસેથી જેને “અલખની ધૂન' પ્રાપ્ત થાય છે તેને વીર્યનો પ્રકર્ષ થાય તો ક્ષપકશ્રેણી માંડે છે ત્યારે અપૂર્વકરણગુણસ્થાનકને પ્રાપ્ત કરે છે અને જીવને વિડંબના કરનાર પુરુષવેદ વગેરે ત્રણ વેદનો છેદ કરે છે. જેથી તે આત્મા ક્ષણમોહી બને છે. જીવ જ્યારે ક્ષીણમોહી બને છે ત્યારે તેને દેહધારી અવસ્થામાં જ મુક્તિની અવસ્થાતુલ્ય નિર્લેપ અવસ્થાની પ્રાપ્તિ થાય છે. તેથી ભગવાને ક્ષીણમોહી બનાવી જીવનમુક્તિ અવસ્થા આપી. આ સર્વ ભગવાને અલખની ધૂન પ્રગટ કરાવી જીવને પ્રાપ્ત કરાવ્યું.
