________________
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાય/ઢાળ-૭/ગાથા-૧૦-૧૧
ગાથાર્થ :
૬૭
ત્યાર પછી ચાર ખમાસમણથી મુનિને વંદે અને શ્રાવક “ અઢાઇજ઼ેસ સૂત્ર” કહે. ત્યારપછી સુજશના જાણનારા એવા મુનિ સુગુણના અર્થે ભાવથી પડિલેહણ કરે=ઉપયોગપૂર્વક પડિલેહણ કરે. II૧૧II ભાવાર્થ:
પૂર્વગાથામાં કહ્યું તેમ ચૈત્યવંદન કર્યા પછી સાધુ કે પૌષધધારી શ્રાવકો “બહુવેલ સંદિસાહું ?” “બહુવેલ કરશું ?” એમ બે આદેશ માંગે. કેમ બે આદેશ માંગે તે કહે છે : નાનામાં નાની પ્રવૃત્તિ પણ ગુરુની અનુમતિપૂર્વક કરવાની હોય છે તેથી જે પ્રવૃત્તિ કરતી વખતે ગુરુનો આદેશ માંગવો શક્ય ન હોય તેવા શ્વાસોચ્છવાસ આદિની પ્રવૃત્તિ ક૨વાની અનુમતિ મેળવવા માટે આ આદેશ માંગે છે. આનાથી ગુણવાન ગુરુના પારતંત્ર્યનો અધ્યવસાય સ્થિર થાય છે. ત્યા૨પછી ‘ભગવાનહં' આદિ ચાર ખમાસમણ દ્વારા ગુરુને વંદન કરાય છે. અને શ્રાવક ‘અડ્ઢાઈજ્જેસુ સૂત્ર' બોલે છે. આ રીતે પ્રતિક્રમણ પૂર્ણ કર્યા પછી ‘સુયશ’ને જાણનાર સુગુણને અર્થે=જીવદયાના પાલન અર્થે, મુનિ કે પૌષધધારી શ્રાવક ષટ્કાયના પાલનના અધ્યવસાયરૂપ ભાવથી પડિલેહણ કરે. ૧૦-૧૧॥
❖❖