________________
૧૨૯
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાયઢાળ-૧૬/ગાથા-૧થી ૪૧ ગાથાર્થ -
સહસ્ત્ર નેચરને હણ્યો, તેણેeખેચરે મરતાં મરતાં કન્યાને મારી. વૈદ્ય ઓષધથી જીવાડે છે. અવિચારી નૃપ ચારેયને પોતાની કન્યા આપે છે. II3ol
ગાથા :
કન્યા કહે “એક ચારની, નવિ થાઉં, જે પેસે આગે રે; હું તેહની છું સ્ત્રી' “હવે કહે પેસશે તિહાં કુણ રાગે રે ?'
ભવિ૦ ૩૧ ગાથાર્થ -
કન્યા કહે છે ઃ એક એવી હું ચારની થાઉં નહીં. જે મારી સાથે આગમાં પેસે તેની હું સ્ત્રી થાઉં. હવે રથકાર કહે છે ત્યાં=અગ્નિમાં, રાગથી કોણ પેસશે ? Il૩૧II ગાથા :દાસી કહે “બીજો કુણ કહે ?' બીજે દિને કહે સા “તે નિમિત્તી રે;
જે નિમિત્તે જાણે મરે નહિ, ચય સાથે પેઠો સુચિત્ત રે. ભવિ. ૩૨ ગાથાર્થ :
દાસી કહે છેઃ બીજો કુણ કહે=આનો જવાબ બીજું કોણ કહે ? ત્યારે તે ચિત્રકારની પુત્રી કહે છે બીજે દિવસે કહીશ. તે બીજે દિવસે કહે છે જે નિમિતથી જાણે છે હું મરવાનો નથી તે નિમિતી-નિમિતિયો, પેસશે જે નિમિત્ત જાણે છે કે મરશે નહિ–આ કન્યા અને હું મરવાનાં નથી. તેથી તે નિમિનિયો સ્ત્રી સાથે ચયમાં-બળવા માટે તૈયાર કરેલી ચિતામાં, સુચિત નિશ્ચિત ચિત, સાથે પેઠો. Il૩રા ગાથા :રંગે સુરંગે નીકલી, અંગે સાજો પરણે કન્યા રે;' બીજી કથા કહે “એક સ્ત્રી, માગે હેમ-કટક દુગ ધન્યા રે.
ભવિ. ૩૩
