________________
૧૨૧
પ્રતિક્રમણ હેતુગર્ભિત સ્વાધ્યાયઢાળ-૧૬/ગાથા-૧થી ૪૧ ગાથાર્થ :
તે વખતે રસ્તામાં હવે ઘોડા ઉપર, રાજા વેગથી આવે છે. કષ્ટથી નાઠી રે-ઘોડાથી બચવા માટે મુશ્કેલીથી નાસીને, તે ચિત્રકારની પુત્રી આવે છે પોતાના પિતા પાસે ભોજન લઈને આવે છે. ભાત આણી ભોજન લાવીને, તેમ તે રહી તે સ્થાને તે રહી. પિતા દેહચિંતા માટે જાય છે. Il3II
ગાથા :
આલેખે શિપિપિચ્છ સા, વાને કરી કુટ્ટિમ દેશે રે;
ગત આગત કરતો તિહાં, નૃપ દેખે લલિત નિવેશે રે. ભવિ. ૪ ગાથાર્થ :
તેણી–તે ચિત્રકારની પુત્રી, “શિબિપિચ્છ”=મોરનું પીંછુ, આલેખે છે. કોનાથી આલેખે છે તો કહે છેઃ કુટ્ટીમ દેશમાં રાજાએ આપેલ દેશને કુટીને સરખા કરેલા સ્થાનમાં, વાને કરીને ચિત્ર દોરવાના સાધન વડે, સા તે ચિત્રકારની પુત્રી, શિખિન પિચ્છ-મોરના પીંછાને, આલેખે છે. ત્યાં આવ-જાવ કરતો લલિતવેશવાળો રાજા=સુંદર વેશવાળો રાજા, દેખે છે ચિત્રકારની પુત્રીએ દોરેલા શિપિપિચ્છને જુએ છે. Imall
ગાથા :
તે ગ્રહવા કર વાહિયો, નખ ભાગા હસી સા બોલે રે; “મૂર્ખ મંચ ત્રિક પાદથો, તૂ હુઓ ચોથાને તોલે રે.' ભવિ. ૫ ગાથાર્થ :
તે ગ્રહણ કરવા શિપિપિચ્છને ગ્રહણ કરવા, કર વાહિયો=હાથને પ્રવર્તાવ્યો. નખ ભાંગ્યો. હસીને તે ચિત્રકારની પુત્રી, બોલે છે. મૂર્ખ મંચ ત્રણ પાદનો તું ચોથો તે તોલે થયો=મૂર્ણ મંચના ત્રણ પાદો હતા તેમાં તું ચોથા પાદ તોલે થયો. ll ll
