Paumchariyam Part 03

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 30

हणुयपत्थाणपव्वं - ४९/१-२६
दट्ठूण रामदेवं, वेयाली निग्गया महाविज्जा । ताहे सरेहि निहओ, पउमेणं साहसो समरे ॥१२॥ सोऊण वयणमेयं, पवणसुओ भणइ साहु साहु त्ति । राघव ! सुग्गीवबलं, वसणनिमग्गं समुद्धरियं ॥१३॥ सोऊण कमलनामा, पिउसोगपरिक्खयं हणुवभज्जा । सम्माणदाणजुत्तं, कुणइ तओ सा महाणन्दं ॥१४॥ दूयवयणेण चलिओ, सिरिसेलो वरविमाणमारूढो । रह- तुरय-गयसमग्गो, संघट्टुट्ठन्तभडनिव ॥१५॥ अहसो कमेण पत्तो, किक्विन्धिपुरं च तत्थ अवइण्णो । सुग्गीवेण सहरिसं, अहियं संभासिओ हणुओ ॥१६॥ पउमस्स चेट्ठियं सो, तह य कहेऊण वाणराहिवई । रामस्स सन्नियासं, मारुइसहिओ समणुपत्तो ॥ १७॥ दट्ठूण य एज्जन्तं, हणुवं अब्भुट्ठिओ पउमणाहो । अवगूहइ परितुट्ठो, सिणेहसंभासणं कुणइ ॥१८॥ लच्छीहराइएहिं, भडेहि संभासिओ पवणपुत्तो । दिन्नासणोवविट्ठो, सेसा वि जहाणुपुवी ॥१९॥ भद्दासणे निविट्ठो, पउमो वरकणयकुण्डलाहरणो । पीतम्बरपरिहाणो, तस्स ठिओ लक्खणो पासे ॥२०॥ सुग्गीव-अङ्ग-अङ्गय-जम्बव-नल-नील - कुमुयमाईया । तह य विराहियसहिया, वेढेंत्ताऽवट्ठिया रामं ॥२१॥ काऊण समुल्लावं, सिलिसेलो भणइ राघवं एत्तो। कह तुज्झ सामि ! पुरओ, घेप्पन्ति गुणा अपरिमेया ? ॥२२॥ वज़्जावत्तधणुवरं, सहस्सऽमररक्खियं वसे ठवियं । वइदेहीसंवरणे, तुज्झ सुयऽम्हेहि माहप्पं ॥२३॥ अम्हं तुमे महाजस !, हियइट्टं ववसियं महाकम्मं । सुग्गीववरूवधारी, जं निहओ साहसो समरे ॥२४॥ उवगारिस्स महाजस !, पडिउवगारं न चेव जो कुणइ । तस्सेव भावसुद्धी, निययं पि कओ समुब्भवइ ? ॥२५॥ सो सव्वाणवि पावो, लोद्धय- वाहाण मच्छबन्धाणं । घट्टो घिणाविमुक्को, जो य कयग्घो इहं पुरिसो ॥२६॥
दृष्ट्वा रामदेवं वैताली निर्गता महाविद्या । तदा शरै निहतः पद्मेन साहसः समरे ॥१२॥
श्रुत्वा वचनमेतत्पवनसुतो भणति साधुसाध्विति । राघव ! सुग्रीवबलं व्यसननिमग्नं समुद्धृतम् ॥१३॥ श्रुत्वा कमलानामा पितृशोकपरिक्षयं हनुमद्भार्या । सन्मानदानयुक्तं करोति ततः सा महानन्दम् ॥१४॥ दूतवचनेन चलितः श्रीशैलो वरविमानमारुढः । रथ-तुरग - गजसमग्रः संघोत्तिष्ठद्भटनिवहः ॥१५॥ अथ स कमेण प्राप्तः किष्किन्धिपुरं च तत्रावतीर्णः । सुग्रीवेण सहर्षमधिकं संभाषितो हनुमान् ॥१६॥ पद्मस्य चेष्टितं स तथा च कथयित्वा वानराधिपतिः । रामस्य सन्निकाशं मारुतिसहितः समनुप्राप्तः ॥ १७॥ दृष्ट्वा चायान्तं हनुमन्तमभ्युत्थितः पद्मनाभः । अवगूहति परितुष्टः स्नेहसंभाषणं करोति ॥१८॥ लक्ष्मीधरादिभि र्भटैः संभाषितः पवनपुत्रः । दत्तासनोपविष्टः शेषा अपि यथानुपूर्व्या ॥१९॥
भद्रासने निविष्टः पद्मो वरकनककुण्डलाभरणः । पीताम्बरपरिधानस्तस्य स्थितो लक्ष्मणः पार्श्वे ॥२०॥ सुग्रीवाड्ङ्गाङ्गद-जाम्बवन्नल-नील कुमुदादयः । तथा च विसधितसहिता वेष्टयित्वाऽवस्थिता रामम् ॥२१॥ कृत्वा समुल्लापं श्रीशैलो भणति राघवमितः । कथं तव स्वामिन् ! पुरतो गृह्णन्ति गुणा अपरिमिताः ॥२२॥ वज्रावर्तधनुवरं सहस्रामररक्षितं वशे स्थापितम् । वैदेही स्वयंवरणे तव श्रुतमस्माभि र्महात्म्यम् ||२३|| अस्माकं त्वया महायशः ! हृदयेष्टं व्यवसितं महाकर्म । सुग्रीवरुपधारी यन्निहतः साहसः समरे ||२४|| उपकारिणो महायशः ! प्रत्युपकारं नैव यः करोति । तस्यैव भावशुद्धि र्नित्यमपि कुतः समुद्भवति ? ॥२५॥ स सर्वेषामपि पापो लुब्धक - व्याधानां मत्स्यबन्धानाम् । धृष्टये घृणाविमुक्तो यश्च कृतघ्न इह पुरुषः ॥ २६ ॥
1
४०१