Paumchariyam Part 03

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 48

हणुवलङ्कानिग्गमणपव्वं -५३/८४-१०८
ता हणह महाभेरी', लहु पराणेह सन्दणं अजियं । दुट्ठस्स तस्स गन्तुं, करेमि इह निग्गहं घोरं ॥९६॥ एव परिभासमाणं, तायं विन्नवइ इन्दइकुमारो । एयस्स कए सामिय !, परितप्पसि किं तुमं गाढं ? ॥९७॥ उप्पइउं दूरयरं, पणट्ठजोइसगणं दलियमेरुं । पल्हत्थेमि य सयलं, भण ताय ! भुयासु तेल्लोकं ॥ ९८ ॥ नाऊण तस्स चित्तं, ताहे आणवइ दहमुहो पुत्तं । तं गेण्हिऊण दुटुं, आणेह लहुं मह समीवं ॥ ९९ ॥ नमिऊण रावणं सो गयवरजुत्तं रहे समारूढो । सन्नद्धबद्धकवओ, बलेण सहिओ महन्तेणं ॥ १०० ॥ अह मेहवाहणो विय, रणपरिहत्थो गयं समारूढो । एरावणं विलग्गो, नज्जइ इन्दो सयं चेव ॥ १०१ ॥ रहवर-तुरङ्ग-वग्गिर-संघट्टुट्ठन्तगयघडाडोवं । चलियं इन्दइसेन्नं, बहुतूरसहस्सनिग्घोसं ॥१०२॥ जाव य खणन्तरेक्कं, ताव य सन्नद्धबद्धतोणीरं । हणुवस्स निययसेन्नं, पराइयं दप्पियामरिसं ॥१०३॥ दोसु वि बलेसु सुहडा, आवडिया रहसपसरिउच्छाहा । असि - कणय - चक्क तोमर-सएसु घाएन्ति अन्नोन्नं ॥१०४॥ अह ते पवङ्गमभडा, इन्दइसुहडेहि तिव्वपहरेहिं । पहया विभग्गमाणा, ओसरिया मारूई जाव ॥१०५॥ निययबलपरिभवं सो, दट्ठूणं पवणनन्दणो रुट्ठो । अह जुज्झिउं पवत्तो, समयं चिय इन्दइभडेहिं ॥१०६॥ पयण्डदण्डसासणा, विइण्णहेमकङ्कणा । चलन्तकण्णकुण्डला, सुवण्णबद्धसुत्तया ॥१०७॥ विचित्तवत्थभूसणा, सुयन्धपुप्फसेहरा । सकुङ्कुमङ्गराइया, तिरीडदित्तमोत्तिया ॥१०८॥
I
ततः ध्नन्त महाभेरीं लघु पलानयत स्यन्दनमजितम् । दुष्टस्य तस्य गत्वा करोमीह निग्रहं घोरम् ॥९६॥ एंव परिभाषमाणं तातं विज्ञापयतीन्द्रजित्कुमारः । एतस्य कृते स्वामिन् ! परितर्प्यसि किं त्वं गाढम् ? ॥९७॥ उत्पत्य दूरतरं प्रणष्टज्योतिषगणं दलितमेरुम् । प्रक्षिप्तामि च सकलं भण तात ! भुजाभ्यां त्रैलोक्यम् ॥९८॥ ज्ञात्वा तस्य चित्तं तदाऽऽज्ञापयति दशमुखः पुत्रम् । तं गृहीत्वा दुष्टमानय लघु मम समीपम् ॥९९॥ नत्वा रावणं स गजवरयुक्तं रथं समारूढः । सन्नद्धबद्धकवचो बलेन सहितो महता ॥ १००॥ अथ मेघवाहनोऽपि च रणदक्षो गजं समारूढः । ऐरावणं विलग्नो ज्ञायत इन्द्रः स्वयमेव ॥१०१॥ रथवर-तुरङ्ग-वल्गितसंघट्टोत्तिष्ठद्गजघटाटोपम् । चलितमिन्द्रसैन्यं बहुतूर्यसहस्रनिर्घोषम् ॥१०२॥ यावच्च क्षणान्तरैकं तावच्च सन्नद्धबद्धतूणीरम् । हनुमतो निजसैन्यं पलायितं दर्पितामर्शम् ॥१०३॥ द्वयोरपि बलयोः सुभटा आपतिता रभसप्रसरितोत्साहाः । असि - कनक - चक्र - तोमर शतैः घातयन्त्यन्योन्यम् ॥१०४॥ अथ ते प्लवङ्गमभटा इन्द्रजित्सुभटैस्तीव्रप्रहारैः । प्रहता विभज्यमाना अपसृता मारुतिर्यावत् ॥१०५॥ निजबलपराभवं स दृष्टवा पवननन्दनो रुष्टः । अथ योद्धुं प्रवृत्तः समकमेवेन्द्रजिद्भटैः ॥१०६॥ प्रचण्डदण्डशासना वितीर्णहेमकङ्कणाः । चलत्कर्णकुण्डला सुवर्णबद्धसूत्रताः ॥ १०७॥ विचित्रवस्त्रभूषणाः सुगन्धपुष्पशेखराः । सुकुङ्कुमाङ्गरागितास्तिरिटदिप्तमौक्तिकाः ॥१०८॥
१. महाभेरिं प्रत्य० ।
४१९