Paumchariyam Part 03

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 130

चक्रणुपत्तिपव्वं -७२ / १२-३७
पयलन्तसेयनिवहो, जणियमहायासदीहनीसासो । चिन्तेइ सेणिय ! तओ, चक्कं लङ्काहिवो रुट्ठो ॥२६॥ वेरुलियसहस्सारं, मोत्तियमालाउलं रयणचित्तं । चन्दणकयचच्चिक्कं, समच्चियं सुरभिकुसुमेहिं ॥२७॥ सरयरविसरिसतेयं, पलयमहामेहसरिसनिग्घोसं । चिन्तियमेत्तं चक्कं, सन्निहियं रावणस्स करे ॥ २८ ॥ किन्नर - किंपुरिसगणा, विस्सावसु- नारया सहऽच्छरसा । मोत्तूण समरपेक्खं, भएण दूरं समोसरिया ॥२९॥ तं चक्करयणहत्थं, दसाणणं भणड़ लक्खणो धीरो । जइ कावि अत्थि सत्ती, पहरसु मा णे चिरावेसु ॥३०॥ सो एव भणियमेत्तो, रुट्ठो तं भाणिऊण मणवेगं । मुञ्चइ पलयक्कणिहं जणसंसयकारणं चक्कं ॥३१॥
द
य एज्जन्तं, चक्कं सवडम्मुहं घणनिणायं । आढत्तो सोमित्ती, वारेउं तं सरोहेणं ॥३२॥ वज्जावत्तेण य नंगलेण पउमो निवारणुज्जुत्तो । सुग्गीवो वि' गयाए, पहणइ भामण्डलो असिणा ॥३३॥ वारेऊण पवत्तो, सूलेण विहीसणो महन्तेणं । हणुओ वि मोग्गरेणं, सुग्गीवसुओ कुठारेणं ॥३४॥
सा वि सपहरण - ससु समजोहिउं समाढत्ता । तह वि य निवारिडं ते, असमत्था वाणरा सव्वे ॥ ३५ ॥ तं आउहाण निवहं, भन्तॄण समागयं महाचकं । सणियं पयाहिणेउं, अहिट्ठियं लक्खणस्स करे ॥ ३६ ॥ *परे भवे सुकयफलेण माणवा, महिड्डिया इह बहुसोक्खभायणा । महारणे जयसिरिलद्धसंपया, ससी जहा विमलपयावपायडा ॥३७॥ ॥ इइ पउमचरिए चक्करयणुप्पत्ती नाम बावत्तरं पव्वं समत्तं ॥
प्रगलत्स्वेदनिवहो जनितमहायासदीर्घनिःश्वासः । चिन्तयति श्रेणिक ! ततश्चक्रं लङ्काधिपो रुष्टः ||२६|| वैडूर्यसस्रारं मौक्तिकमालाकूलं रत्नचित्रम् । चन्दनकृतचर्चिकं समर्चितं सुरभिकुसुमैः ||२७|| शरदरविसदृशतेजः प्रलयमहामेघसदृशनिर्घोषम् । चिन्तितमात्रं चक्रं संनिहितं रावणस्य करे ॥२८॥ किंनर-किंपुरुषगणा विश्वावसु- नारदाः सहाप्सरसः । मुक्त्वा समरप्रेक्षं भयेन दूरं समवसृताः ॥२९॥ तं चक्ररत्नहस्तं दशाननं भणति लक्ष्मणो धीरः । याऽपि काऽपि अस्ति शक्तिः प्रहर मा चिराय ||३०|| स एवं भणितमात्रो रुष्टस्तद्भ्रामयित्वा मनोवेगम् । मुञ्चति प्रलयार्कनिभं जनसंशयकारणं चक्रम् ॥३१॥ दृष्ट्वा चायान्तं चक्रमभिमुखं घननिनादम् । आरब्धः सौमित्रि र्वारयितुं तं शरौधेन ॥ ३२॥ वज्रावर्तेन च नंगलेन पद्मो निवारणोद्युक्तः । सुग्रीवोऽपि गदया प्रहन्ति भामण्डलोऽसिना ||३३|| वारयितुं प्रवृत्तः शूलेन बिभीषणो महता । हनुमानपि मुद्गरेण सुग्रीवसुतः कुठारेण ||३४|| शेषा अपि शेषप्रहरणशतै समयोधितुं समारब्धाः । तथापि च निवारयितुं ते ऽसमर्था वानराः सर्वे ||३५|| तमायुधानां निवहं भङ्क्त्वा समागतं महाचक्रम् । शनैः प्रदक्षिण्याधिष्ठितं लक्ष्मणस्य करे ||३६|| परस्मिन् भवे सुकृतफलेन मानवा महर्द्धिका इह बहुसुखभाजनाः । महारणे जयश्रीलब्धसंपदः शशिनो यथा विमल प्रतापप्रकटयः ||३७|| ॥ इति पद्मचरिते चक्ररत्नोत्पत्ति र्नाम द्वासप्ततितमं पर्व समाप्तम् ॥
१. चिरावेह - प्रत्य० । २. कुद्धो तं प्र० । ३. य - प्रत्य० । ४. परभवसुक्कय-प्रत्य० ।
पउम भा-३/८
५०१