Paumchariyam Part 03

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 111

४८२
पउमचरियं पचलियसव्वाहरणा, हत्थेण घणंसुयं समारन्ती । पगलियनयणंसुजला, पविसइ दइयस्स भुयविवरं ॥४०॥ हा नाह ! परित्तायसु, नीया हं वाणरेण पावेणं । तुज्झ पुरओ महायस !, विलवन्ती दीणकलुणाई ॥४१॥ किं तुज्झ होहइ पहू !, एएण उवासिएण झाणेणं । जेण इमस्स न छिन्दसि, सीसं चिय चन्दहासेणं ॥४२॥ एयाणि य अन्नाणि य, विलवइ मन्दोयरी पयलियंसू । तह वि य गाढयरं सो, धीरो झाणं समारुहइ ॥४३॥ न य सुणइ नेय पेच्छइ, सव्वेसु य इन्दिएसु गुत्तेसु । विज्जासाहणपरमो, नवरं झाणेक्कगयचित्तो ॥४४॥ मेरु व्व निप्पकम्पो, अक्खोभो सायरो इव महप्पा । चिन्तेइ एगमणसो, विज्जं रामो व्व जणयसुयं ॥४५॥ एयम्मि देसयाले, उज्जोयन्ती दिसाउ सव्वाओ। जयसई कुणमाणी, बहुरूवा आगया विज्जा ॥४६॥ तो भणइ महाविज्जा, सिद्धा हं तुज्झ कारणुज्जुत्ता । सामिय ! देहाऽऽणत्ति, सज्झं मे सयलतेलोक्कं ॥४७॥ एक्कं मोत्तूण पहू !, चक्कहरं तिहुयणं अपरिसेसं । सिग्धं करेमिह वसे, लक्खण-रामेसु का गणणा ? ॥४८॥ भणिया य रावणेणं, विज्जा नत्थेत्थ कोइ संदेहो । नवरं चिन्तियमेत्ता, एज्जसु मे भगवई ! सिग्धं ॥४९॥
जावं समत्तनियमो नमिऊण विज्जं, लङ्काहिवो ति परिवारइ सन्तिगेहं। मन्दोयरिं विमलकित्तिरि पमोत्तुं, तावं गओ पउमणाहसहाणिओयं ॥५०॥
॥ इय पउमचरिए बहुरूत्वासाहणं नाम अडसट्ठिमं पव्वं समत्तं ॥
प्रचलितसर्वाभरणा हस्तेन घनांशुकं समारयन्ती । प्रगलितनयनाश्रुजला प्रविशति दयितस्य भुजविवरम् ।।४०॥ हा नाथ ! परित्रायस्व नीताऽहं वानरेन पापेन । तव पुरतो महायश ! विलपन्ती दिनकरुणानि ॥४१॥ किं तव भविष्यति प्रभो ! एतेनोपासितेन ध्यानेन । येनैतस्य न छिन्दसि शीर्षमेव चन्द्रहाषेण ॥४२।। एतानि चान्यानि च विलपति मन्दोदरी प्रगलिताश्रुः । तथाऽपि च गाढतरं स धीरो ध्यानं समारोहति ॥४३॥ न च श्रुणोति नैव पश्यति सर्वेषु चेन्द्रियेषु गुप्तेषु । विद्यासाधनपरमो नवरं ध्यानैकगतचित्तः ॥४४॥ मेरुरिव निष्कम्पोऽक्षोभः सागर इव महात्मा । चिन्त्यत्येकमना विद्यां राम इव जनकसुताम् ॥४५॥ एतस्मिन्देशकाल उद्योतयन्ती दिशः सर्वाः । जयशब्दं क्रीयमाणी बहुरुपाऽऽगता विद्या ॥४६॥ तदा भणति महाविद्या सिद्धाऽहं तव कारणोद्योता । स्वामिन् । देह्याज्ञेति साध्यं मे सकलत्रैलोक्यम् ॥४७॥ एकं मुक्त्वा प्रभो ! चक्रधरं त्रिभुवनमपरिशेषम् । शीघ्रं करोमीह वशे लक्ष्मण-रामयोः का गणना? ॥४८॥ भणिता च रावणेन विद्या नास्त्यत्र कोऽपि संदेहः । नवरं चिन्तितमात्राऽऽयाहि मे भगवति ! शीघ्रम् ॥४९॥
यावत्समाप्तनियमो नत्वा विद्यां लकाधिपस्त्रिप्रदक्षिणाति शांतिगृहम् । मन्दोदरिं विलमकीर्तिधरिं प्रमुच्य तावद्गत: पद्मनाथसहानिकोऽयम् ॥५०॥ ॥इति पद्मचरिते बहुस्पासाधनं नामाष्टषष्टितमं पर्वं समाप्तम् ॥
Jain Education Intemational