________________
* अवचूरिः ।
परिभाविते साधुधर्मे यथोदितगुणः संसारविरक्तः संविग्नोऽममोऽपरोपतापी विशुद्धो विशुद्धयमानभावः सन् यतेत साधुधर्मं प्रतिपत्तुम् । कथमित्याह- अपरोपतापमिति क्रियाविशेषणम्, परोपतापो हि तत्प्रतिपत्तिविघ्नो धर्मप्रतिपत्त्यन्तरायः । एतदेवाह - अनपाय एव एष धर्मप्रतिपत्तौ परोपतापः । कथमित्याह - न खलु कुशलारम्भतोहितम्, अकुशलारम्भश्च धर्मप्रतिपत्तावपि परोपतापः ।
अप्रतिबुद्धौ कथञ्चित् कर्मवैचित्र्यतः प्रतिबोधयेन्माता - पितरौ । कथमित्याह-उभयलोकः सफलः, जीवितं प्रशस्यते इति शेषस्तथा समुदायकृतानि कर्माणि प्रक्रमाच्छुभानि समुदायफलानीत्यनेन भूयो - Sपि योगाssक्षेपः । तथा चाह एवं सुदीर्घोऽवियोगो भवपरम्परया सर्वेषामस्माकम्, अन्यथैवमकरणे एकवृक्षनिवासिशकुनतुल्यमेत - च्चेष्टितमितिशेषः ।
'धंयसूत्र प्राश' :
સાધુધર્મ ગ્રહણ કરવાનો મનોરથ જેને થયો છે, તેથી દેશિવરિત ધર્મ ગ્રહણ કરીને તેના વ્રતો જેણે પાળ્યાં છે અને એ રીતે સાધુધર્મની પરિભાવનાથી જે ભાવિત બનેલો છે તેવો ગૃહસ્થ બીજા સૂત્રમાં નિર્દેશ્યાં છે તેવા ગુણોવાળો બને છે, સંસારથી પરાર્મુખ બનીને વૈરાગ્યવંત બને છે, મોક્ષની પ્રકૃષ્ટ અભિલાષા જાગી હોવાથી સંવિગ્ન બને છે અને પોતાના નિમિત્તે અન્યને ક્યાંય દુઃખ ન પહોંચે તેવા મનોભાવ થયાં હોવાથી અન્યને પીડા નહીં પહોંચાડનાર પણ બને છે.
तृतीयं प्रव्रज्याग्रहणविधिसूत्रम् ।
91
