________________
૨૧
શ્રી મહાવીરકથા
રાખવાને અગે પંદર પ્રકારનાં કર્માંદાનેા ન કરવાં. જેમ કે, જેમાં અંગારાને ઉપયોગ કરવા પડે તેવેશ વેપાર ન કરવા; જેમાં વતાને નાશ કરવા પડે તેવી પ્રવૃત્તિ ન કરવી; સ ંખ્યાબંધ ગાડાં વગેરે વાહના બનાવવાને અને વેચવાને વેપાર ન કરવા; ગાડાં વગેરે વાહને ભાડે ફેરવવાના ધંધા ન કરવા; ભેય ફાડવી પડે તેવા ધંધા ન કરવા; હાથીદાંત-શ ખ-કચકડા વગેરેના વેપાર ન કરવા; લાખ વગેરેના વેપાર ન કરવે; સુરા વગેરે રસેાના વેપાર ન કરવા; સેમલ વગેરે વિષેના વેપાર ન કરવા; કેશને વેપાર ન કરવા; ધાણી-કેાલાં વગેરે ચલાવવાના છે. ન કરવેા; ખસી વગેરે કરવાને ધંધા ન કરવા; ખેતર-જંગલ વગેરે સાફ કરવા માટે દાહ મૂકવાના ધવા ન કરવા; સરાવરા-તળાવાધરાએ વગેરે જળાશયે પૂરવાના ધંધે ન કરવા; દાસીએ કે ગુલામેા દ્વારા આવિકા ન ચલાવવી, તેમજ હિંસક પ્રાણીઓને વેપાર કે પાણુ ન કરવું
૮. અનડના ત્યાગની પ્રતિજ્ઞાવાળા શ્રમણાપાસકે કામેાત્તેજક વાતા ન કરવી; ભાંડતી પેઠે શરીરના ચાળા ન કરવા; અકબકાટ ન કરવા; મુશળ, કાદાળી, તરવાર, વગેરે સાધનાથી સંયુક્ત ન રહેવું; અને ઉપભાગÀાગના નક્કી કરેલા પ્રમાણુથી ચલિત ન થવું.
૯. પ્રતિદિન સામાયિક કરનાર શ્રમણાપાસકે મન, વાચા અને કાયાનેા દુષ્ટ પ્રયાગ ન કરવા, અમુક નિયત વખતે સામાયિક કરવું જ એવી સામયિકને અંગેની સ્મૃતિ તાજી રાખવી, અને સાયિકને અવ્યવસ્થિત રીતે ન કરવું.
૧૦. દેશાવકાશિક વ્રતની મર્યાદા ધારણ કરનાર શ્રાવકે પેાતાની મર્યાદાને ભંગ થાય એવી રીતે સ ંદેશા વગેરે દ્વારા ૧. જે પ્રવૃત્તિ કરવામાં સચમને અવકાશ જ ન રહે તેનું નામ “દાન છે.
