________________
વત્સ તરફ ઈચ્છારૂપી “કાંક્ષા;” ૩. આ મહાન કો સહન કરવાનું કાંઈ ફળ હશે કે કેમ એ પ્રમાણે બુદ્ધિની અસ્થિરતાપી “વિચિકિત્સા'; ૪. પિતાના ધર્મથી વિપરીત માન્યતાવાળા મિથ્યાષ્ટિ લોકેની પ્રશંસારૂપી પરપાખંડપ્રસંશા; ૫. અને તેમના સંસર્ગરેપી પરપાખંડસંસ્તવ'.
ભગવાને તે ઉપરાંત સર્વ વ્રતના અતિચારો પણ તેને કહી સંભળાવ્યા.'
ત્યાર પછી આનંદે ભગવાન મહાવીરને વંદીને તથા નમીને આ પ્રમાણે નિયમ સ્વીકાર્યો:
: “હે ભગવન! આજથી હું શ્રમણનિને નિર્દોષ અનપાન-એ-મુખવાસ, વસ્ત્ર, કંબલ, પાત્ર, હાથપગ લૂછવાનું સાધન, સૂવાનું પાટિયું (પીઠ), પીઠ પાછળ એઠિગણ તરીકે રાખવાનું પાટિયું (ફલક), પથારી અને રહેવાનું સ્થાન વગેરે આપતો રહીશ.'
પછી કેટલાક પ્રશ્નો શ્રમણ ભગવાનને પૂછીને તથા તેમને બરાબર સમજીને, તે પોતાને ઘેર પાછો ફર્યો. ઘેર આવીને તેણે પોતાની સ્ત્રીને કહ્યું, હે દેવાનુપ્રિયે! ભગવાન મહાવીર પાસે જઈને તેમનું પ્રવચન મેં સાંભળ્યું. તે મને બરાબર ગમ્યું છે, અને તેમાં મારી અભિરુચિ થઈ છે. તે તું પણ તેમની પાસે જા, અને તેમની પjપાસના કરી, ગૃહસ્થ ધર્મને સ્વીકાર કરે.
આનંદનું વચન સાંભળીને, શિવનંદા ખુશી થઈ, સંતુષ્ટ થઈ, અને વેગથી ભગવાનને ઉતારે પહોંચી. ભગવાનને પ્રવચન સાંભળી, તેણે પણ આનંદની પેઠે ગૃહસ્થ ધર્મ સ્વીકાર્યો.
એ પ્રમાણે તાદિથી આત્માને બરાબર ભાવિત કરતાં આનંદનાં ૧૪ વર્ષ વીતી ગયાં. પંદરમા વર્ષને વચગાળે તેને વિચાર થયો કે, હું આ મારા ગામની અંદર ઘણા લોકોને
૧. જુઓ આગળ પા. ૨૬૪ ઇ