________________
૩૯
શ્રી મહાવીરકથા
વર્ષોં જીવવાને છું. માટે તું મેઢિક નગરમાં રેવતી નામે ગૃહપત્ની છે તેને ત્યાં જા. તેણું મારે માટે રાંધીને ભેાજન તૈયાર કરેલુ છે. તેને કહેજે કે, મારે તે ભેાજનનું કામ નથી. પરંતુ તેણે પેાતાને માટે જે ભેાજન તૈયાર કરતું છે, તે મારે માટે લઈ આવ.'
આ સાંભળી સિહ રેવતીને ધેર ગયેા, અને મહાવીરના કહ્યા મુજબ તેની પાસે ભિક્ષા માગી. ભાજન વિષેની પેતે જ જાણતી વાત આમ દૂરથી જાણી લેનારા મહાવીર પ્રત્યે રેવતીને બહુ ભાવ ઉત્પન્ન થયા; અને તેણે ખુશીથી મહાવીરે મંગાવેલી ભિક્ષા આપી. પછી મહાવીર ભગવાને તે ભિક્ષાને આસક્તિરહિતપણે, તથા સાપ દરમાં પેસે તેમ ( મેમાં સ્વાદ માટે મમળાવ્યા વિના) શરીરરૂપી કાઢામાં નાખી. પછી તેમને તે પીડાકારી રાગ તરત શાંત થયા, અને દેવ – મનુષ્યાદિ સમગ્ર વિશ્વ અત્યંત સ ંતુષ્ટ થયું.
―
[૨૭મું ચે।માસું]
મહાવીરને ફરી શારીરિક શક્તિ પ્રાપ્ત કરવા થાડા સમય તે સ્થળે જ રેકાવું પડયું; એવામાં વર્ષાકાળ સમીપ આવી પહોંચ્યા. આ કારણથી તે મેઢિય ગામથી નીકળી મિથિલા તરફ્ ગયા; અને સત્તાવીસમા વર્ષનું ચોમાસું તે સ્થળે જ વ્યતીત કર્યુ.
