________________
સદ્દગુરુશરણ ૧. વિવેક અને વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થયા પછી, અધિકારી મનુષ્ય ધનસંપત્તિ, પુત્ર, સગાંસંબંધી, મમતા અને શોક તજી, તથા સંસારથી નિરપેક્ષ બની સંન્યાસી થાય; અને સુંદર પ્રજ્ઞાવાળા, સંપૂર્ણ તપસ્વી, પરાક્રમી, આત્મજ્ઞાનના વાંછુક, ધૃતિમાન તથા જિતેંદ્રિય એવા સદ્દગુરુનું શરણુ શોધે. કારણકે, જ્ઞાનપ્રકાશ પ્રાપ્ત કરવા ગૃહસંસારને ત્યાગ કરનારા ઉત્તમ પુરુષો જ મુમુક્ષ જનનું પરમ શરણું છે. તેઓ સર્વ બંધનથી મુક્ત હેઈ, જીવિતની તેમજ વિષયોની આકાંક્ષા વિનાના, તથા સર્વ પ્રકારની પાપી વૃત્તિઓથી રહિત હોય છે. એવા સદ્દગુરુનું શરણ સ્વીકારીને ધર્મમાર્ગમાં પુરુષાર્થ આદર. [સૂત્રકૃતાંગ ૧-૯]
૨. મનુષ્ય પ્રથમ જ્ઞાની પુરુષનું શરણ સ્વીકારીને, તેમની પાસેથી એગ્ય માર્ગ જાણું, તેમણે બતાવેલા માર્ગે પ્રયત્નપૂર્વક તથા જાગ્રત બની આગળ વધવું. સામાન્ય માર્ગ ઉપર ચાલવામાં જ કેટલી આટીઘૂંટી જાણવાની હોય છે? તો પછી આ કર્મનાશના દુર્ગમ માર્ગે જતાં ગોથાં ન ખાઈ જવાય, તે માટે, પ્રથમ એ માર્ગના ભોમિયા પુરુષનું શરણ સ્વીકારવું જોઈએ. [ સૂત્રકૃતાંગ ૧-૨]
૩. બધી યોનિઓને બરાબર સમજનારા, ઉદ્યમવંત, હિંસાને ત્યાગ કરનારા અને સમાધિયુકત એવા જ્ઞાની પુરુષો અન્ય મનુષ્યને મુક્તિનો માર્ગ બતાવે છે. કેટલાક વીર પુરુષો
