________________
મુક્ત – જ્ઞાની
૨૩૯
૧૦. જેને તું હણવા માગે છે, તે તું જ છે; જેને તું તાએ કરવા માગે છે, તે પણુ તું જ છે; જેને તું પરિતાપ ઉપજાવવા માગે છે, તે પણ તું જ છે; જેને તું બાવવા માગે છે, તે પણ તું જ છે; તથા જેને તું મારી નાખવા માગે છે, તે પણ તું જ છે. આમ જાણનારે સરળ અને પ્રતિયુદ્ મનુષ્ય કાઈ ને કાઈ તે નથી કે હણાવતા નથી. તે આજસ્વી છે; જેની કાઈ પ્રતિષ્ઠા નથી એવા અપ્રતિષ્ઠને
હણુતે
તે જાણે છે.
ઉપર–નીચે અને આજુબાજુ મધે કર્મોના પ્રવાહે। વહ્યા કરે છે. એ પ્રવાહેાથી આસક્તિ થાય છે, અને તે સંસારમાં રખડવાનું કારણ છે. જ્ઞાની પુરુષ જન્મ અને મરણનુ સ્વરૂપ સમજીને કશાના અભિલાષ નથી કરતા. તે જન્મ-મરણના માર્ગને એળ`ગી જાય છે. જેનુ મન કયાંય બહાર નથી ક્રૂરતું, એવે તે સમર્થ મહાપુરુષ કશાથી અભિભવ પામ્યા વિના નિરાવલંબનનામાં રહી શકે છે.
વાણી ત્યાંથી પાછી ફરે છે; ત્યાં કાઈ તક પહેાંચતા નથી; અને બુદ્ધિ પેસી શકતી નથી. જે આત્મા છે તે જ વિજ્ઞાતા છે, અને જે વિજ્ઞાતા છે તે જ આત્મા છે. તે લાંબે નથી, ટૂં નથી, ગેાળ નથી, ત્રાંસેા નથી, ચેારસ નથી, અને મંડળાકાર નથી; તે શરીરરૂપ નથી, તે સંગી નથી, તે સ્ત્રી નથી, પુરુષ નથી, અને નપુંસક પશુ નથી, તે જ્ઞાતા છે, તે વિજ્ઞાતા છે, તેને કશી ઉપમા નથી. તે અરૂપી સત્તા છે. તે શબ્દાતીત હાવાથી તેને કાર્ય શબ્દ નથી. તે શબ્દ નથી, રૂપ નથી, ગંધ નથી, રસ નથી, કાંઈ નથી, એમ હું કહું છું.
સ્પ
નથી ~ એમાંનું
[આચા૰૧૫ ]
