________________
શ્રી મહાવીર કથા ગણુતાં સંબંધીઓ પણ આપણાથી ભિન્ન છે અને આપણે તેમનાથી ભિન્ન છીએ. તે પછી તેમની અંદર શા માટે મમતા રાખવી? આમ વિચારી, તેઓ તેમને ત્યાગ કરે છે.
વળી નીચેની વસ્તુઓ સગાંસંબંધીઓથી પણ વધુ નિકટની ગણાય છે. જેમકે, “મારા પગ, મારા હાથે, મારી સાથળ, મારું પિટ, મારું શીલ, મારું બળ, મારે વર્ણ, મારી કાંતિ વગેરે. મનુષ્યો તે બધાને પોતાનાં જ ગણી તેમના પ્રત્યે મમતા કરે છે. પરંતુ ઉમર જતાં તે બધાં, આપણને ન ગમતું હોવા છતાં, જીર્ણ થઈ જાય છે; મજબૂત સાંધાઓ ઢીલા પડી જાય છે; કેશ ધોળા થઈ જાય છે; અને ગમે તેટલા સુંદર વર્ણવાળું તથા વિવિધ આહારાદિથી પિષેલું શરીર પણ વખત જતાં છોડી દેવા જેવું ઘણુજનક થઈ જાય છે.
આવું જોઈ, તે વિચક્ષણ પુરુષે તે બધા પદાર્થોની આસક્તિ છોડી, ભિક્ષાચર્યા પ્રહણ કરે છે. કેટલાક પોતાનાં સગાંસંબંધી તેમજ માલમિલક્ત છેડીને ભિક્ષાચર્ય ગ્રહણ કરે છે, તે બીજા કેટલાક જેમને પિતાનાં સગાંસંબંધી : લિક્ત નથી હતાં, તેઓ તેમની આકાંક્ષા છેડીને ભિક્ષાચય ગ્રહણ કરે છે.
[સૂત્રકૃતાંગ ૨૧]
કામગુણો જ સંસારના ફેરા છે. સંસારના ફેરા છે તે કામગુણેનું જ બીજું નામ છે [પા. ૧૦]; જે કામગુણે છે, તે જ સંસારનાં મૂળસ્થાને છે; અને સંસારનાં જે મૂળ સ્થાને છે, તે જ કામગુણે છે. (પા. ૧૩]
૦ આ પાનના નબર આ માળામાં પ્રસિદ્ધ થયેલ આચારાંગ-સૂત્રના છાયાનુવાદના જાણવા [પહેલી આવૃત્તિ.
