________________
૨૯)
શ્રી મહાવીર કથા શેઠાણીના મકાન પાસે આવી પહોંચ્યા. શેઠાણીએ તો તેમના બધા જ કંબળ તેમની મોંમાગી કિંમતે ખરીદી લીધા. હવે ચેલણ રાણીએ પોતાને માટે ગમે તે મૂલ્ય પણ એક રત્નકંબલ ખરીદવાને શ્રેણિક રાજાને આગ્રહ કર્યો. રાજાએ તે વેપારીઓને પાછા બોલાવતાં તેમણે કહ્યું કે, તે બધા કંબલે તે ભદ્રા શેઠાણીએ ખરીદી લીધા છે. એટલે રાજાએ કિંમત આપી, શેઠાણ પાસેથી એક કંબલ રાણું માટે ખરીદવા પિતાના માણસને મોકલ્યો. ત્યારે ભદ્રાએ કહ્યું કે, “તે કંબલના તેલ મારા પુત્રની સ્ત્રીઓનાં પગલૂછણિયાં કરવા માટે મેં નાના ટુકડા કરાવી દીધા છે!”
પિતાના રાજ્યમાં આવાં ધનિક માણસે પણ વસે છે, તે જાણું રાજાને ઘણું કૌતુક થયું. તેણે શેઠાણના પુત્ર શાલિભદ્રને જોવા માટે પોતાની પાસે બોલાવ્યું. ત્યારે દ્વાએ રાજા પાસે આવીને કહ્યું કે, “મારો પુત્ર સાતમે માળથી નીચેના માળમાં પણ કદી ઊતરતું નથી. માટે આપ જ કૃપા કરીને મારે ત્યાં પધારે.” રાજાએ કુતૂહલથી તેમ કરવા કબૂલ કર્યું.
ભદ્રાએ ચોથા માળ ઉપર રાજાને બેસાડી, તેનું અનુપમ આતિથ્ય કર્યું. ત્યાર બાદ, “રાજા તને મળવા આપણે ઘેર પધાર્યા છે” એમ કહી ભદ્રાએ શાલિભદ્રને નીચે તેડાવ્યો. ત્યારે તેણે જવાબ આપ્યો કે, “તેને જે કાંઈ આપવા ગ્ય હોય તે આપીને વિદાય કરે. મારું ત્યાં શું કામ છે?”
- ભદ્રાએ હવે તેને જાતે જઈ આગ્રહ કરી સમજાવ્યું કે, આપણે બધાં તે રાજાની પ્રજા કહેવાઈએ. તેણે તે તેને તેના મહેલમાં બોલાવ્યો હતો, પરંતુ મારી વિનંતિથી તે તને મળવા આપણા મકાનમાં ચોથા માળ સુધી આવીને બેઠા છે. એટલે બે-ત્રણ માળ નીચે ઊતરીને તો તારે તેને મળવું જ જોઈએ.”
