________________
કોને એ જ પુણ્ય. આચરેલા અધમ કૃત્યે એ જ પાંપ. પુણ્યનું ફળ સુખ, પાપનું ફળ દુઃખ. ઉગ્ર પુણ્ય હોય તે વગર મહેનતે ફળ મળે. સામાન્ય પુણ્ય હોય તો થેડી મહેનત કરવી પણ પડે. પાપમિશ્રિત પુણ્ય અનીતિઅન્યાય કરાવે. લક્ષ્મી સાવ ચંચળ. ઘડીમાં શ્રીમંત, ઘડીમાં ગરીબ. છેવટે ગમે તેટલી હોય, મૂકીને જવાનું જ. એને ખાતર પાપ કૂડ-કપટ? કરીને જવાનું કયાં? દુર્ગતિમાં જ ને? માટે જ “ સાથ7–વિમવઃ ? પૈસે કમ એ જ પડે તે ન્યાયથી. ધનાજી પિતાની કમાણી છોડીને ચાલ્યા જતા. ભાઈઓના સંતોષ ખાતર, પણ જ્યાં જાય ત્યાં લક્ષ્મી આગળ જ ખતી રહેતી અને ભાઈઓ પાછા ભીખારી ને ભીખારી. આનું નામ પુણ્ય ને પાપ. “ધમ ઘટે ધન જાય, કોઈ પણ દુનીયાની આશા વિના કરેલે ધર્મ રક્ષણ કરે જ કરે. “ઘ રક્ષતિ રક્ષિત: ધર્મનું નિરીહ પાલન કરે. ધર્મ કેલ આપે છે. મુકિત ન થાય ત્યાં સુધી સુખ સુખ ને સુખ. આવા પણ સુખમાં મૂંઝાવા ન દે. ગાંડા બનવા ન દે. એજ ધર્મ, પુણ્ય તે ધર્મનું બચું છે બચ્ચે.
આ રીતે દિનચર્યાનો અલ્પ વિચાર છે. હવે ઓળખીશું શ્રી તીર્થકર દેને. મહાભાગ ગણધર ભગવંતને, જ્ઞાનની પરબસમાં પૂર્વધર ભગવંતને અને શાસનરક્ષક સમર્થ સૂરીશ્વરને.
શ્રી તીર્થકર ભગવંતે કેટલા ? 'પ્રવાહે કરી શ્રી તીર્થકર અનંતા, આ અવસર્પિણના ૨૪ શ્રી રૂષભદેવ ભગવાન, શ્રી અજિતનાથ, શ્રી સંભવનાથ, શ્રી અભિનંદનામી, શ્રી સુમતિનાથ, શ્રી પદ્મપ્રભુસ્વામી, શ્રી
