________________
(૧૧૨) ૨ ૫ચિંદિય–શ્રી આચાર્ય તીર્થ કરેદેવના પ્રતિનિધિ. શાસનના સુકાની. એમના મુખ્ય ૩૬ ગુણનું વર્ણન. પ ઈદ્રિય પર કાબુ. ૯ બ્રહ્મચર્યની વાડથી રક્ષિત. ૪ કષાયથી મુક્ત. ૫ મહાવ્રતનું પાલન. ૫ આચારમાં સમર્થ. ૫ સમિતિ૩ ગુપ્તિથી રક્ષાયેલ. એ છત્રીસ ગુણયુક્ત આચાર્ય ગુરુદેવ હ. - ૩ ઈચ્છામિ ખમાસમણે-સાધુમહાત્માને, આજ્ઞા લઈને, પાપવ્યાપારને ત્યાગ કરીને યથાશક્તિ વંદન થાય છે. આને પંચાંગ ખમાસમણ કહેવાય છે. બે ઢીંચણ–બે હાથ માથું પચે ભૂમિને સ્પશે. અષ્ટાંગને નિષેધ છે.
૪ ઇછકાર-ગુરુદેવને રાત્રિ-દિવસ સંબંધી સુખશાતા પૂછે છે. સંયમયાત્રાની દેખભાળ કરે છે. આહારપાણી ગોચરી માટે આમંત્રણ આપે છે.
પ ઇરિયાવહિયં ઈપથિકી. રસ્તે જતા જીવેની થયેલી વિરાધનાને મિથ્યા દુષ્કત (ક્ષમા યાચના) અપાય છે. ૧ થી ૫ ઇંદ્રિયવાળાને જુદી જુદી રીતે જે કિલામણું દુઃખ યા મરણાંત કષ્ટ થયું હોય તેને. - ૬ તસ્સઉત્તરી-વિશેષ શુદ્ધિ માટેનું સૂત્ર છે. પ્રાયશ્ચિત શેધિ અને તે શલ્ય રહિત કરવા માટેનું. માયા-નિદાન મિથ્યાત્વ ત્રણ શલ્ય છે. શરીરનું શલ્ય કદાચ પ્રાણ લે. આ શ ભવિ આત્માને રીબાવે છે.
૭ અનW-કાયેત્સર્ગમાં કુદરતી થઈ જતી અગર સમાધિ ટકાવવા કરવી પડતી પ્રવૃત્તિને બાદ કરી, કાયેત્સર્ગ કરવામાં આવે છે. જેથી પ્રતિજ્ઞાભંગને દોષ ન આવે. આત્મા ધિો ન બની જાય, છીંક-ખાંસી–બગાસુ વિ. આવી જાય. જ્યારે સર્પાદિના ભયમાં પ્રવૃત્તિ કરવી પડે.
